door heen is gegaan. En als ware deze voorzorg nog niet voldoende, vervaardigt de rups, onder tegen dien springveertoestel aan, nog een soort van kapje of dekseltje, dat den toegang afsluit en met weinig moeite vooruitgeschoven en afgeworpen wordt, wanneer de vlinder naar buiten treedt.
Dikwijls heeft men gelegenheid op te merken, dat juist de kleinste voorwerpen in de natuur het meest de bewondering verdienen, uithoofde hunner netheid, ja sierlijkheid, die alleen het gewapend oog vermag waar te nemen. Als eene bevestiging daarvan moge hier de beschrijving volgen van de cocon, gesponnen door de rups van een vlinder, welke tot de kleinste soorten zijner orde behoort. Het is de Tinea sequella, eene mot, welker rups niet langer dan 4 strepen is en aan de onderzijde van eiken bladen leeft.
De voortreffelijke lyonet heeft het eerst deze merkwaardige cocon en tevens de wijze, waarop de kleine bouwkunstenaar haar vervaardigt, beschreven[1] . Wij kunnen niet beter doen, dan hier zijne eigene woorden gebruiken.
»Deze cocons zijn wit van kleur en niet grooter dan fig. A. Zij
- ↑ In de lang (in 1832) na zijnen dood door de haan uitgegeven: Recherches sur l'anatomie et les métamorphoses de différentes espèces d'insectes, p. 231.
