Naar inhoud springen

Pagina:Album der Natuur 1861.djvu/459

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
43
WETENSCHAPPELIJK BIJBLAD.

Zulk een gemeenschappelijk of, gelijk hij het noemt, koloniaal zenuwstelsel is nu onlangs ontdekt door fritz muller bij eene soort van Serialaria, levende in de zee van Santa Catharina, en waaraan hij den naam van Serialaria Coutinhii heeft gegeven.

Deze soort is voor de waarneming van dit koloniaal zenuwstelsel beter geschikt dan het meerendeel der overige Bryozoa, uit hoofde van de groote doorschijnendheid en betrekkelijk aanzienlijke lengte der leden, welke den stok zamenstellen. Hij heeft daarvan eene beschrijving, vergezeld van uitvoerige afbeeldingen, gegeven in het Archiv für Naturgeschichte, 1860, H. IV, p . 311. Wij kunnen hem hier in de door hem medegedeelde bijzonderheden niet volgen. Hij zelf vat de uitkomsten van zijn onderzoek kortelijk in de volgende woorden zamen:

"Het zenuwstelsel van elken tak bestaat: 1° uit een aan den oorsprong daarvan gelegen aanzienlijk ganglion, 2° uit eenen van daar uitgaanden zenuwstam, welke door den geheelen tak heenloopt en zich aan zijn boveneinde in takken splitst, die zich begeven naar de afzonderlijke stengelleden, 3° uit een rijke zenuwvlecht, die op den zoo even genoemden stam gelegen is en deze ganglia, evenals ook de ganglia der individuele dieren onderling verbindt."

 

De werking van gassen en dampen op warmtestralen.—Voor een paar maanden heeft tundall in de Royal Institution te Londen eene voordragt over dit onderwerp gehouden, waarvan wij hier de hoofdtrekken in korte woorden zullen trachten terug te geven.

Het werktuig, dat T. voor zijne onderzoekingen bezigde, bestond uit de volgende deelen: 1°. Een koperen cubus met steeds kokend gehouden water gevuld, waarvan de eene wand, met lampzwart bedekt, de warmtestralen leverde. 2°. Eene koperen buis, omstreeks 6 centimeters wijd en ruim 1,2 meter lang, die aan het eene eind door eene plaat steenzout luchtdigt gesloten is. Aan het andere eind is deze buis op dezelfde wijze verbonden aan den eerstgenoemden cubus. Op eenigen afstand van diens wand is in de buis eene tweede plaat steenzout luchtdigt bevestigd; de ruimte tusschen deze en den stralenden wand wordt steeds luchtledig gehouden en de buis op deze plaats door een waterstroompje in eene ringvormige ruimte daaromheen steeds verkoeld, om eene mededeeling van warmte naar het andere einde der buis te voorkomen. 3°. Een gewoon Melloni-apparaat met galvanometer. Het thermo-elektrisch batterijtje van dezen toestel was, niet zooals gewoonlijk, slechts aan ééne zijde, maar aan beide zijden van kegelvormige reflectoren voorzien. Een van dezen vangt de warmtestralen op, die, van den onder 1 beschreven