hadde, Versoeckende aen ulieden; mijne Heeren, alfoo wy in desen verhale uwe lijdtsaemheyt noch voorder van doen hebben, dat ghy niet en wilt aflaten ons soo goet ghehoor te geven, als ghy tot noch toe ghedaen hebt. Niet t'wijffelende (alsoo daer veel zijn onder ulieden die onse actien ende handelingen, ofte ymmers eenen deel van de selve ghesien hebben, ofte verstaen, soo van haren vaderen als van andere eerlicke luyden, die hier af connen ghetuyghenis gheven) oft ghy en sult ons gehoort hebbende, lichtelick mercken ende oordeelen, dat onse woorden soo veel waerachtigher zijn ende gheloofweerdigher, als die van onse teghenpartije valsch ende onbeschaemt zijn. Wy en sullen hier niet aenroeren t'ghene dat wy tot s'Keysers tijden hebben ghesien niet dat wy diversche dingen van de Spaegniaerts doe ter tijdt alreede voorghestelt ende ghepractiseert niet en souden zijn gheware worden, de welcke wy niet goet en vonden: ofte dat wy niet en souden ghenoech verstaen ende ghemerckt hebben, dat de sieckte metrer tijdt mochte gheraken soo seer toe te nemen, dat het soude van noode werden eyndelick een sterck ende crachtighe medecijne te ghebruycken, om t'lande van dese schadelicke Spaensche
