Doen hier de walvisch lag ſo groot ſchier als het ſtrant,
Daer Gatwijck hout den naem van ’t oude Vaderlant,
En ſagh men nergens nae den Zeeman ſoo verſchieten,
Als doen hij vliegen ſagh de wielen met de ſprieten.
Hij ſeyd’ is dat een werck als Argo, of noch meer,
Dat Pallas heeft gemaeckt haer grijſen Oom ter eer.
Is dit de wagen niet, waer meê den Heer der baren
Met ſijnen drietandt heeft laest over ’t landt gevaren,
Doen al het volck verſchrickt, als voor den jongſten dagh,
Den omgeroerden grondt van d’ aerde beven ſagh?
Sie ick de Nymphen niet daer onder ’t vaenken ſpringen
En Triton op den hoorn met heeſche ſtemme ſingen?
’t Magh zijn dat Boreas Erichthin dien hij mindt,
Of Choolin Zephyrus gaet ſoecken met ſijn windt.
’t Magh zijn dat Aeolus in Hollandt is gekomen,
En van den Watergodt ſijn afſcheijdt heeft genomen.
Hij raade meest al mis. Dan een dingh was gewis,
Want dit een Wagon doch der groote Goden is.
Deze togt is door den Plaatſnijder jacob de geyn afgebeeld. Omtrent de zamenſstelling van den wagen heb ik nergens eenige aanwijzing gevonden. Op de plaat ziet men er twee, eenen grooten en eenen kleinen, terwijl intusſchen de groot ſlechts van eenen enkelen gewag maakt. Ik acht het niet onmogelijk, dat de
