haer eerſte ſtelling en al t’ vervolgh van dien voor ongeſchikt houde, en datſe van dinghen ſpreken buyten hun verſtant: want te ſegghen dat ghelijck bloemen van verſcheyden verwen den cruythof vercieren, alſoo verſcheyden vreemde talen het Francois, tis al te hinckende gelijcknis, gheen weerlegghing weerdich. Te ſegghen dattet Orlienſche cha, als van chandelle, chanter, chaleur, veel hubſchen gheluyt is dan het Picartſche ca, van candelle, canter, caleur, ten heeft gheen gront; want ghy ſpreeckt u ſelven tegen als ghy int Latijn, t’ welck haer oirſpronck is, ſeght u wel te bevallen t’ gheluyt van ca in candela, cantare, calor: En diergelijcke is ooc te verſtaen van veel oude inlantſche woorden der Picarden, en Luyckenaers, daer de Orlienſche deur onwetenheyt me ſpotten, want der talen goetheyt wort uyt wat anders ghekent.
Te ſegghen de veerſen der Franſche ghedichten ſoo lieflick te ſijn, datſe yghelick niet weynich en behaghen: Voorwaer ick beken dat ick met gheen cleen vermaking, ettelicke[1] Dichters gheleſen heb: Maer ſulck behagen uyt de goetheyt der tael te commen,
- ↑ Poetas.
