de toezegging, dat de Advocaat zich die belangen nader zou aantrekken, dan tot hiertoe, verwikkeld als hij was, in de zaken van Staat en politiek, die hem de wichtigste schenen. Weinig kon Gideon voorzien, dat te veel bemoeiing in de eerstgenoemden later tot Barneveld’s val zoude medewerken. De Advocaat beloofde den jongen leeraar, door zijne tusschenkomst en zijn invloed te bewerken, dat de Hollandsche kerkdienaren, ook Friesche en Utrechtsche Gecommitteerden ter raadpleging in hun midden zouden roepen. Voorshands was die tijd nog niet daar; en Gideon besloot dus, eerst mevrouwe Volmaer en Deliana naar Leiden te vergezellen, en daarop naar Utrecht weder te keeren, waar dringende zaken hem riepen, en waar hij Deliana ’s ouders al den troost en de bemoediging wilde brengen, die in zijne macht was. Voor zich zelf was hij nog niet tot kalmte gekomen over het ontzettende tooneel, dat hij had bijgewoond en waartoe hij onwillens aanleiding had gegeven. Het verwijt van Margaret was hem dieper gegaan, dan hij haar had willen toonen. Hij, oorzaak van Deliana’s vreeselijken toestand; hij, oorzaak van Margaret’s rampzalig einde! Hij voelde zich onschuldig, maar hij moest zich toch telkens zijne onschuld opdringen, en voor lieden van een teeder geweten, en die gewoon zijn, veel met zich zelve te rekenen en veel van zich zelve rekenschap af te leggen voor God, was deze toestand uiterst pijnlijk, gaf aanleiding tot menige zelfbeschuldiging en moest worden doorgeleefd in de hope des geloofs en met de hulp van veel gebeds. Zijn somber voorgevoel was tot waarheid geworden: hij verliet des Kanseliers huis ook ditmaal weder met een nieuwen last op het harte.
