Pagina:Bosboom-Toussaint, Eene kroon voor Karel den Stouten — Don Abbondio II (1888).pdf/173

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

ten, met hoe weinig omzichtigheid, met hoe weinig hoffelijkheid zelfs, zij geweigerd werd: de Hertog van Bourgondië had zich zelf den slag toegebracht, die hem zoo diep zou treffen.

Toen Süschen van dit alles wist, wat men begrijpt dat zij weten kon, en toen Romuald haar had verlaten, bleef zij met duizend strijdige overleggingen op hare legerstede worstelen. Zij had vernomen, dat de Zwarte poort, juist die, welke naar St. Maximijn leidde, open zou blijven tot aan den morgen, om den laatstblijvenden trein des Keizers uittocht te verleen en; de grootste, de eenige zwarigheid was dus, heimelijk uit haar slaapvertrek, uit het huis te ontsnappen; want dit besluit stond vast bij haar, als de uitkomst van hare innerlijke beraadslagingen: de geliefde man moest uit haar mond het ongeluk het eerst vernemen, dat door geen anderen hem met meer medegevoel kon worden aangekondigd; daarbij had zij hem te waarschuwen voor de valsche dienstaanbieding. Zij dacht er niet aan, hoe gevaarlijk eene boodschap als de hare kon zijn, aan een man als dezen; zij dacht niet aan hare zwakheid, die haar tot hiertoe nog slechts vergund had, een ganschen dag zittende op te blijven; maar zij werd er pijnlijk genoeg aan herinnerd; want toen zij uit de tasch van Bertha, die in hare kamer sliep, den sleutel des huizes in hare macht gekregen, en na een los morgenkleed van witte wolle te hebben aangetrokken, zonder zich tijd te gunnen voor het ordenen harer lokken, het hoofd slechts gedekt had met de kap van haar kleed; toen zij hare keten, haar talisman, bij zich had gestoken, en, met muiszachte schreden, de slapende voorbijtrad, en angstig en bevende de gastvrije huisdeur had ontsloten, toen voelde zij eerst, wat ze miste van vroegere krachten, van vroegere gezondheid, die zoo luchtige vlugheid had geschonken; maar zij voelde ook, dat zij voort moest, alevel voort; mocht zij bezwijken aan zijne voeten, het ware zoo! Zij had dien grootschen man reeds meer geofferd, dan haar leven; zij zou nu om zoo iets gerings zijne zaak niet opgeven! O! die heftige overspanning van een brandenden hartstocht brengt voor eene wijle bovenmenschelijke krachten aan, maar krachten ook, die sneller sloopen. dan de vreeselijkste zwakheid; Süschen dolf haar graf in dien nachtelijken tocht, waarbij zij nog te kampen had met al de angsten der schuch-