vrouw de Barones d’Arcy, echtgenoote van Lucien François, Baron d’Arcy, een van die strengen en dapperen uit het laatste tijdperk der afgeloopen eeuw, die in de oorlogen van de Ligue altijd zijne banier had vastgehecht aan den standaard der Huguenoten, en die alleen dan niet aan de zijde van Koning Hendrik had gestaan, als deze, van politiek wisselend, zich aan de Katholieke hofpartij aansloot. Hij was van denzelfden leeftijd als de Koning, en dus zeer veel de oudere van zijne gemalin, die op denzelfden dag geboren was als Maria de Medicis; of het dit was, de overtuiging, dat zij onder hetzelfde gesternte geboren waren, dat de beide jeugdige vrouwen aan elkander hechtte, of iets anders, dat zou ik niet kunnen zeggen; zeker is het, dat men bij ons nogal veel gelooft aan astrologische influenties, zonderling de dames en bovenal de Koninginnen, die dat van Katharina de Medicis hebben overgeërfd, met waarheid alleen kan ik dit zeggen, dat de Barones d’Arcy, juist om die gelijkheid, op den eersten verjaardag van den geboortedag der Koningin in Frankrijk aan deze als hare staatsdame werd voorgesteld, en verder haar niet weer heeft verlaten, dan in het tijdperk, waarvan ik spreken ga, en dat er tusschen haar eene innige gehechtheid bestond, die van de zijde der Koningin, zeker uit kieschheid, zich niet uitte door gunstbewijzen, maar door vertrouwen, dat door de Barones werd betaald met eene onbegrensde liefde en vaardigheid tot ieder offer.
En ziehier nu het onderscheid tusschen de gunstelinge Eleonora Galigai en de vriendin; de eerste, met gunsten en schatten overladen, gebruikte beide op zulk eene wijze, dat zij op de beschermster de allervreemdste verdenking wierp; en de andere vroeg de liefde en het vertrouwen van de Koningin niet anders, dan als middel om haar te beter te dienen, en wierp er edelmoedig den sluier der geheimzinnigheid overheen, opdat de afgunst geen laster zou wekken, en de onschuldige vreugde der vriendschap verstoren; ook is de levensloop der gunstelinge een historisch feit geworden, waarvan de ergerlijke ruchtbaarheid voor eeuwig op Maria’s naam blijft kleven; terwijl de vriendin, vergeten door de wereld, geene plaats heeft in de geschiedenis, en toch van het hoofd der Vorstin zooveel schande heeft afgeweerd, als het eener zwakke vrouw mogelijk is geweest.
