wordingen, die haar plotseling ouder hadden gemaakt en wijzer (schoon niet verstandiger). Het pestlazaret te Malta is voor de gezonden geen sombere ziekenkerker volontbering en naargeestigen dwang, de eenige dwang, dien men er ondervindt, is die van het niet te kunnen verlaten en van geene aanraking te hebben met de wereld er buiten. Maar voor het overige is het een ruim en luchtig paleis, dat u vriendelijk zou toelachen als het een anderen naam droeg, waar ieder naar zijn stand en vermogen zijne woning kan kiezen en zich inrichten naar goedvinden — en dat voor de vreemdelingen van alle oorden der wereld, die er worden samengebracht en die er zich ontmoeten, in vele opzichten niet ongelijk is aan een druk bezocht badhuis op regenachtige dagen. Op de wandelingen rondom de galerijen of op het breede terras ontmoet men elkander, maakt kennis, wisselt beleefde woorden en maakt afspraken tot wederontmoeting, zooals in de Kurzaal of in den gang naar de bron op eene badplaats, en daar het publiek hier meer beperkt is dan ginder, vestigen zich de sympathieën lichter bij minder ruimte van keuze. Zoo kwam het dat Peppa en Magallon arm in arm heenzwevende over het terras om de zoele morgenlucht in te drinken, of de laatste stralen der wegzinkende avondzon op te vangen, spoedig werden opgemerkt door alle jonge mannen, die door nooddwang verplicht waren dezelfde paden te gaan, maar bijzonder door een hunner, een Franschman, den jongen graaf Julien de St. Elme, die uit lusteloosheid in het leven, uit afschuw voor de gemaaktheid en de ondeugden van de Parijsche hooge kringen was weggevlucht, om in andere werelddeelen onder minbeschaafden de deugden en de oprechtheid te vinden, die hij in zijn vaderland voor verloren hield. Maar de arme jonge man had in het Oosten onder anderen vorm dezelfde karakters weder gevonden, nog verscherpt en verhatelijkt door ruwere uitdrukking en meer dierlijke grofheid. Wanhopende om te vinden wat hij zocht, keerde hij droevig naar Europa terug, nog
