Koningin, wees er zeker van; ik zoude Lady Maria niet hebben wedergezien, en om zijnentwille zoude ik de poging zelfs niet hebben gewaagd.”
»Dat is het woord van een edel Engelschman, Sir!” antwoordde Burghley, die meer dan eenig ander de bevelen van Elisabeth durfde volbrengen in haar geest, en niet naar de letter, — »en ik geloof dat er aan den wil van onze meesteres zal zijn voldaan, als gij het eerst…plan van Sir Thomas Grasham volgt en u inscheept naar Noord-Amerika. Alleen moet ik, in het belang der Koningin, zekerheid hebben van uw vertrek. Wees zoo goed mij te volgen; Sir Thomas zal ons vergezellen. En onze genadige Vorstin zal alleen weten, dat zij van nu aan gehoorzaamd is.”
Grasham dankte Burghley met warmte, en Martin Kay volgde, met een droeven blik op Maria’s kamer; men gunde hem zelfs geen vaarwel.
Of hij geslaagd is in Amerika, heeft de geschiedenis niet vermeld; maar zeker is het, dat de echtgenooten nooit zijn hereenigd geworden, en dat Lady Maria Gray het leven heeft moeten dragen tot in 1578; de jongste telg van het Suffolksche huis stierf zonder nakomelingschap. Nog in 1572 heeft Sir Thomas Grasham zijne poging herhaald om voor haar de vrijheid te verkrijgen, in een treffenden brief aan Lord Burghley. Toenmaals strekte nog altijd zijn huis haar tot gevangenis.
1844.
