Deze pagina is proefgelezen
NOCTURNE
En waart gij nimmer zelf gekomen,
En had geluk slechts kunnen zijn
Van teêrst gemis de waterklare pijn
En tegen de' achtergrond der bonte droomen
Lichtschaduw van uw verren schijn,
Uw zon die nimmer boven kimmelijn
Rees uit oneindigheids verstilde stroomen, —
En had geluk slechts kunnen zijn
Van teêrst gemis de waterklare pijn
En tegen de' achtergrond der bonte droomen
Lichtschaduw van uw verren schijn,
Uw zon die nimmer boven kimmelijn
Rees uit oneindigheids verstilde stroomen, —
Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten
Der gouden dagen, der juweelen nachten,
Geen inniger en dieper smaken
Van de eeuwigheid in aardes brood,
Geen naadren weg tot God te naken,
Geen zachter peluw voor den langen dood...
Der gouden dagen, der juweelen nachten,
Geen inniger en dieper smaken
Van de eeuwigheid in aardes brood,
Geen naadren weg tot God te naken,
Geen zachter peluw voor den langen dood...
