Deze pagina is proefgelezen
zal rollen voor uw oog! Het lot, zoo lang verbolgen
bevredigt zich; de grond, waarop gy d'eersten troost
erlangt, is uw gebied, is 't erfdeel van uw kroost!
Ziedaar hetgeen me 't lot veroorlooft u te ontdekken:
en moog' die godspraak u een nieuwen moed verwekken!
Of twijfelt gy, en heeft mijn taal nog duisterheid?
Spreek! waar ik helpen kan, vindt me Iö steeds bereid.
bevredigt zich; de grond, waarop gy d'eersten troost
erlangt, is uw gebied, is 't erfdeel van uw kroost!
Ziedaar hetgeen me 't lot veroorlooft u te ontdekken:
en moog' die godspraak u een nieuwen moed verwekken!
Of twijfelt gy, en heeft mijn taal nog duisterheid?
Spreek! waar ik helpen kan, vindt me Iö steeds bereid.
DE REI.
Heb dank, doch duld met een dat wy nog meer verwachten!
PROMETHEUS.
Van 't geen 'k heb toegezegd, kunt gy u zeker achten.
O telg van Inachus ! ten teeken dat mijn mond
hier 't echte vonnis van het strenge lot verkondt,
zal u mijn kennis zijn van reeds vervlogen tijden.
'k Zal hier heel d'omvang niet van uw langdurig lijden
herhalen! Dat ge u slechts het uur herinn'ren mocht,
toen gy Thesprotië en Dodones bosch bezocht!
Gy zaagt, terwijl gy vloodt, de godgeheiligde eiken
hun takken neigen naar den grond en tot u reiken,
en murmelen u toe : heil, gade van Jupyn!
Maar ach! dit kon geen troost by zoo veel jammren zijn.
Uw angst verdubbelde ; de wanhoop gaf u krachten;
gy vloodt langs 't strand der zee, die volgende geslachten
benoemen zullen naar den naam dien gy nog draagt,
en ijldet naar dit oord! — Gy ziet, bedroefde maagd,
dat ik uw noodlot ken ! — 'k Weet wat gy hadt te lijden,
en nog te lijden hebt ; maar 'k spel u beter tijden.
Daar waar de Nyl zijn vocht aan 't zilte zeenat mengt,
daar snelt der goden Vorst u in 't gemoet. Hy wenkt:
nu gaan uw smerten zich in louter vreugde keeren.
Zoo ver de Nyl zich strekt, zal uw geslacht regeeren.
Een fiere heldenstam zal spruiten uit uw schoot,
en bloeien de eeuwen door. Een' hunner zal de nood
met vijftig dochteren naar Argos wederbrengen,
om aan zijn broeders bloed het zijne niet te mengen.
Vergeefs! In Argos zelf vervolgt een vijftigtal
van minnaars 't huwelijk, dat hen verdelgen zal.
Want hier, hier moet de nacht geen minvlam zien ontbranden,
O telg van Inachus ! ten teeken dat mijn mond
hier 't echte vonnis van het strenge lot verkondt,
zal u mijn kennis zijn van reeds vervlogen tijden.
'k Zal hier heel d'omvang niet van uw langdurig lijden
herhalen! Dat ge u slechts het uur herinn'ren mocht,
toen gy Thesprotië en Dodones bosch bezocht!
Gy zaagt, terwijl gy vloodt, de godgeheiligde eiken
hun takken neigen naar den grond en tot u reiken,
en murmelen u toe : heil, gade van Jupyn!
Maar ach! dit kon geen troost by zoo veel jammren zijn.
Uw angst verdubbelde ; de wanhoop gaf u krachten;
gy vloodt langs 't strand der zee, die volgende geslachten
benoemen zullen naar den naam dien gy nog draagt,
en ijldet naar dit oord! — Gy ziet, bedroefde maagd,
dat ik uw noodlot ken ! — 'k Weet wat gy hadt te lijden,
en nog te lijden hebt ; maar 'k spel u beter tijden.
Daar waar de Nyl zijn vocht aan 't zilte zeenat mengt,
daar snelt der goden Vorst u in 't gemoet. Hy wenkt:
nu gaan uw smerten zich in louter vreugde keeren.
Zoo ver de Nyl zich strekt, zal uw geslacht regeeren.
Een fiere heldenstam zal spruiten uit uw schoot,
en bloeien de eeuwen door. Een' hunner zal de nood
met vijftig dochteren naar Argos wederbrengen,
om aan zijn broeders bloed het zijne niet te mengen.
Vergeefs! In Argos zelf vervolgt een vijftigtal
van minnaars 't huwelijk, dat hen verdelgen zal.
Want hier, hier moet de nacht geen minvlam zien ontbranden,
