78
purpere w. (S. purpurea L). Hier zijn het vooral de witte wilg, de S. stipularis sm., de S. cinerea L. en de bindwilg (S. viminalis L.), die den boventoon voeren.—De wilg is dus hier het hoofdkenmerk van het bosch. Zeer algemeen en karakteristiek zijn hier voorts in het vroege voorjaar de gele, zeer lage bloemen van het speenkruid (Ficaria ranunculoïdes mönch) en de fraaije, grijs-stekelige, soms zeer groote bladrozetten van de moeras-distel (Cirsium palustre scop.), iets later de wilde kervel (Anthriscus sylvestris hoffm.) en de roode koekoeksbloem (Lychnis diurna sibth.). Het is een eigenaardig schouwspel, dat deze drassige bosschen in de maand Mei aanbieden. Al is het buiten nog wat guur, in het bosch is het zoel, ja somtijds drukkend; tusschen het ongeveer 80 voet hooge, met hop (Humulus Lupulus L.) omslingerde schaduwrijke hakhout loopen smalle laantjes, met een nevelachtig, boschachtig donker in de verte; de koekoeks- en wilde kervelplanten zijn 4–5 voet hoog, en hare bloemen schitteren als onafzienbare roode en witte wolken.—Op de oude stammen vinden wij zeer sierlijke mossoorten, waaronder vooral de Homalia trichomanoïdes br. et sch., met hare bevallige, lichtgroene, glanzige, platte blaadjes, en het Brachythecium rutabulum sch., met zijne groote steenroode vruchtjes. Later is de bodem van het geheele bosch met het lange kleefkruid (Galium Aparine L.) begroeid.
De merkwaardigste en stellig een der oudste en oorspronkelijkste planten van het Schalkwijker Bosch is het springkruid of de wilde balsamine (Impatiens Noli tangere L.), een fraaije, hooge, geelbloeijende plant, die veel op de tuin-balsamine gelijkt, en wier zaaddoozen zich bij de geringste aanraking oprollen en de zaden ver weg slingeren. Deze plant is aan drassige gronden eigen, doch wordt door de bebouwing of bewerking dier gronden meer en meer uitgeroeid. Rondom Haarlem was zij vroeger veel talrijker.—Voorts groeit in dit bosch in het voorjaar de Peziza tuberosa bull., een zeer zeldzame, schotelvormige zwam, die zich aan lange stelen uit kleine zwarte knolletjes ontwikkelt. Niet minder merkwaardig is op de hofstede Oosterspaarne de Italiaansche aronskelk (Arum italicum
