Pagina:De Groote Schouburgh Der Nederlantsche Konstschilders En Schilderessen 1719 vol 2.djvu/135

110

Schouburgh der

zoo veel Konſt bezit, dat de zelve hier door in hare geboorte zoude ſmoren. Hy ried hem vorders zyn voornemen door veel reden af, en liet hem van ’t Volk in de Sloep die aan boord lach, wech ſtappen, om van den Monſtermeeſter niet gezien te worden zeggende tegens het volk Berg-hem. Dit werd eerſt van de genen, die zulks wiſten, voor een ſpreekwoord gehouden, en naderhant in een toenaam verwiſſelt, dien hy tot het einde van zyn leven gehouden, en zig zelven daar mee benoemt heeft.
Anderen willen dat zulks by gelegentheid van Brant is ontſproten, ter oorzake dat ’er geroepen wierd, (hy toen noch een kind zynde) Berg-hem. Wat van beide nu de Waarheit is, kan ik niet zeggen. De vertellingen hebben my alleen aanleyding gegeven, om den toevalligen oorſpronk van zyn Naam te wyzen. Egter zou men uit het een en andere konnen beſluiten, dat hy zyn Ouders vroeg verloren heeft, of dat op hem geen naauwe toezigt is gehouden, om zyn welwezen te bezorgen. Dog de Ridder en Karel de Moor heeft my verzekert dat die bynaam oorſpronk genomen heeft, by gelegentheid dat hy het grof verkerft hebbende, zyn Vader die een haaſtig Man was, hem naliep tot in ’t huis van zyn Leermeeſter J. van Gojen, dreigende hem den kop in te ſlaan, waar op van Gojen tegen zyne andere leerlingen zeide: Berg hem, terwyl hy den Vader tegen hielt, en in zyn oploopentheit ſtuitte.
Hy was de Zoon van Pieter Klaasze van Haarlem, die eerſt Viſſchen, naderhant kleene ſtukjes ſchilderde, daar doorgaans een tafeltje in kwam met allerhande ſoort van ſuikerbanket, in

een