Colonus wierden eindelijk niet wel beloont: alſoo de beſchuldigingen des goddelooſen Ximenes by 't Spaenſche hof geloof verdiende, door opruyen van d'hoovelingen; want verkundſchapt wegens de groote ſchatten in de nieuw-ontdekte landen, jookten ieder om zeerſt derwaerds te gaen met eenig opper-bewind, ten einde ſich verrykten. En dewijl Colonus, aen welk de koning 't hoogſte geſach opdroeg, in de weeg ſtond, moeſt die man aen kant geholpen. De toeleg gelukte. Frans Bombadilla word tot ſtaet-volger van Colonus na Hiſpaniola geſchikt met vier zeilen. [1]Naeuwelijx aldaer te land geſtapt, of hy werpt den ammirael en des ſelfs broeder, beide aen handen en voeten gekluiſtert, in twee ſchepen, die nae Spanje af ſtaeken. Alhier ter reede geloopen wierden door's koninx laſt ontſlaekt, en met ſtatelijk gevolg te hoofgeleid: alwaer drie volle jaren ſich onthield. [2]Doch alſoo enkel brande, om nieuwe landen te ontdekken, lichte hy den negende van bloey-maend des jaers vijftien honderd en vier, nevens fijn broeder Bartholomæus, met vier ſchepen d'ankers voor Cadix. Gelukkig liep de togt af tot Hiſpaniola toe; doch alhier door Bombadilla belet aen land te komen, vond zedert d'eilanden Guanixa en Veragua: beloopen van een ſchrikkelyke ſtorm verloor twee zeilen d'andere twee bouwden naeuwer nood zee: de ruimen ſchommelden vol water. Weshalven te rugge na Cuba en Jamaico keert, alwaer een groot deel der vlootelingen door ongemak ſneuvelden. Hier quam by de wederſpannigheid des hopman Frans Poreſius, die ſich met een merkelijk aental bootsvolk in geroofde ſchuitjens der Indiaenen na Hiſpaniola begaf. Weshalven d'eilanders, ſiende Colonus nevens weinige uit-geteerde in onmagt leggen, voor-naemen hem te vermoorden: ten welken einde beletten, dat geen verſch water of eenige eet waeren konde bekomen.[3] En 't had gedaen geweeſt, ten zy ſich diende van een aerdige vond: beduidende namentlijk hoe hy een zoon der maen was: indien zy lijf-togt weigerden, de maene foude wraek nemen, en alle verdelgen: ten welken einde morgen avond ten negen uuren aen-nam een bloedige gedaente. Defe menſchen, onkundig in 's hemels loop, verwonderden haer, als ter geſeider tijd de verduiſtering der maen beſchouwden: weshalven allerley ververſing lieten volgen. [4]Maer Poreſius, die met 't kleine vaartuig geen zee konde bouwen, keerde terugge, van voornemen ſich te dienen van een der ſchepen, voor Jamaico geankert; doch beide waerenſe weinig te vooren in de grond geflaegen. Colonus, hoewel uitermaten verſwakt, trekt Poreſius onder de oogen: en krijgt hem, na een bloedig gevegt, gevangen. Doch aldus eindigde de ſwarigheid niet: ter oorſaek nergens eenig vaertuig te bekomen was, om van Jamaico af te geraeken. Eindelijk word hy eens met d'Indiſche viſichers, die aen-naemen den hof-meeſter Didacus Mendoza na't eiland Dominica Over te voeren: ten einde aldaer twee ſchepen huurde; in welke na Spanje te rugge mogt keeren. De toeleg gelukte. Doch na weinig dagen uit-ruſtens aen 't Spaenſche hof, wierd Colonus overvallen van een ſwaere ſiekte: ſulx, [5]den achtſten der bloey-maend des jaers vijftien honderd en ſes, den geeſt gaf. Ondertuſſchen geraekte 't werk op Hiſpaniola hoe langs hoe meer uit de plooy: alſoo Bombadilla, met Ximenes vereenigt, enkelijk toeleiden, om goud by een te ſchraepen, niet ſonder ondraegelijke quelling der eilanders. De koning Fardinand, hier af verkundſchapt, vaerdigt derwaerds Nicolaes Olanda met dertig zielen. Olanda tot onder-koning gekooren liep na veertig dagen voor Hiſpaniola ten anker. Op ſijn aenkomſt vertrokken Bombadilla en Ximenes. De ſchat van tien honderd duiſend dukaeten en vier honderd Spanjaerden voerden vier en twintig ſchepen na Spanje. Gods wraek volgde de vloot: als welke, eerlang door een yſelijke ſtorm beloopen, nooit tyding over-liet, op wat hoogte gebleven is.
