Deze pagina is proefgelezen
NIET VOOR DE MENSCHEN
Matth. VI: 16.
I
Voor de menschen klaag uw leed
Niet te luide, niet te lange,
Niet te bange:
Meest vertooning scheurt haar kleed.
Pronk niet met geleden smarte;
Eenvoud voegt het rouwend harte;
Stilte is tolk van ’t diep gemoed,
Meer dan wanhoops tranenvloed.
De eedle ziel, bij ’t heilig lijden,
Heeft haar fierheid ; vreest der schaar
Oppervlakkig treurgebaar,
Als den troost der ongewijden;
Wat voor allen, niet voor háár!
Moge een traan het oog ontgljden,
Echte droefheid, bleek maar schoon,
Draagt heur wonden niet ten toon.
Doch de nachtwaak ziet haar strijden,
Doch háár Trooster kent haar rouw,
En die zij beweent haar trouw!
Niet te luide, niet te lange,
Niet te bange:
Meest vertooning scheurt haar kleed.
Pronk niet met geleden smarte;
Eenvoud voegt het rouwend harte;
Stilte is tolk van ’t diep gemoed,
Meer dan wanhoops tranenvloed.
De eedle ziel, bij ’t heilig lijden,
Heeft haar fierheid ; vreest der schaar
Oppervlakkig treurgebaar,
Als den troost der ongewijden;
Wat voor allen, niet voor háár!
Moge een traan het oog ontgljden,
Echte droefheid, bleek maar schoon,
Draagt heur wonden niet ten toon.
Doch de nachtwaak ziet haar strijden,
Doch háár Trooster kent haar rouw,
En die zij beweent haar trouw!
II
Kunt gij ’t overvloeiend hart
Niet beheerschen? ’t Juk der smart,
’t Heilig kruis niet stille dragen?
Móet ge luide uw jammer klagen,
Handenwringen, waarom vragen?
Uitkomst zoeken in geween?
Ga, beproefde,
Zielsbedroefde,
Gij óók – in den hof, alléén!
Niet voor állen slaak uw klachte;
Niet beheerschen? ’t Juk der smart,
’t Heilig kruis niet stille dragen?
Móet ge luide uw jammer klagen,
Handenwringen, waarom vragen?
Uitkomst zoeken in geween?
Ga, beproefde,
Zielsbedroefde,
Gij óók – in den hof, alléén!
Niet voor állen slaak uw klachte;
