Pagina:De dichtwerken van P.A. de Génestet.pdf/371

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

CXI.

HUMOR.

Een rijke taal vol geest en ingehouden tranen,
Vol zin, — ook zéér geschikt tot leeren en vermanen,
    Mits maar de vrienden haar verstaan.
Want velen klinkt ze als Grieksch; voor andren weer — profaan.



CXII.

DOGMATISME.

De Geest, die 't brood dat zielen voedt,
In steen of gif verandren doet.



CXIII.

PEINZENSMOEDE.

Daar is geen Priester
Die Hem verklaart!
In raadslen wandelt
De mensch op aard.

Wie ’t Licht van Heden
Ook juublend eer’,
Dit licht doet smachten
Vooral – naar meer!

Want ach, wat nevel
Van Dwaling vlied’ –
De Zon der Kennis,
Zij schijnt hier niet.