hoogere bezigheden. Kinderen die vacantie hebben, maar beginnen met 's ochtends een paar uur te leeren om verder den heelen dag vrij te zijn; dat wil het Socialisme maken van de groote menschen. Nu spreekt Bellamy alleen over die paar uur lessen leeren en thema's maken; over de vacantie praat hij niet, of nauwelijks, en op dat weinige de aandacht te vestigen, nog erger, naar dat weinige het boek te beoordeelen, ergst van alles, het boek af te keuren, bewijst dat men de hoofdzaak niet begrijpt. Gij komt in een schoenwinkel, gij wilt naar een museum en vervolgens naar een concert, maar gij wilt eerst een paar goede laarzen koopen om geen last te hebben van natte voeten; nu zult gij in den winkel u tevreden stellen met laarzen, en niet verlangen muziek te hooren of schilderijen te zien; een muziek-doos om de bezoekers op te vroolijken bij het passen, een gravure aan den wand, zullen u niet brengen op aesthetische bespiegelingen. Zoo heeft Bellamy zijn beschrijving van het werken vluchtig gecompleteerd tot een schets van een samenleving die, voor zoover zij bestaat uit deze oppervlakkige mise-en-scène, niet essentieel is. Het essentieele is de werk-inrichting op de economisch-wetenschappelijke hoogte van dezen tijd; hier en daar iets hooger zelfs, want in zeer recente staathuishoudkundige geschriften worden de nieuwheid en juistheid van eenige van zijne denkbeelden vermeld als belangrijke verbeteringen van het socialistisch systeem. Ernstige bespreking van Looking Backward behoort tot het essentieele van het boek te worden beperkt.
En nu vraagt gij mij of ik het mooi vind? Ja, ik vind het schouwspel van verfijning van ons denken mooi, de verfijning-zelve nuttig en verdienstelijk, en het gadeslaan van het aanbrengen van de verfijning mooi. Bij voorbeeld, wat ik denk dat het beste is van Bellamy: de gelijke aanspraken van iedereen op stoffelijke dingen; gij herinnert u dat hij iedereen een even groot crediet geeft. Dit voorstel is zoo eenvoudig en beteekent zulk een hevige verachting voor quaesties waar quasi-geleerde schrijvers diepzinnige en uitvoerige werken mede vullen, dat