Pagina:Gezelle, Rijmsnoer om en om het jaar (1897).pdf/111

Hoe kwam u, Pyrus, zulk
een vlage ooit aan te waaien,
 van tongen rood als vier,
 die uwen zwarten stoel
 omslingeren, en gaan,
 als in een brandgewoel,
doorzoeken hoog en leeg,
om alles af te maaien
 dat staande was? Men zou,
 wanneer me' u ziet, zoo zaan
 gaan roepen achter hulpe
 en doen den trommel slaan!

o Perel van den hove,
o perkelboom, gewonnen
 weleer in Perzenland,
 het schoonste zijt gij, vast,
 van 't heerlijk boomgewaai,
 dat in ons Vlanderen wast.
Hoe prachtig bloeit uw hoofd,
in 't aldereerste zonnen
 der lentemaand! Hoe lief,
 'n loedt gij perkels ooit,
 is 't peersche blommeken,
 dat uwe takken tooit!

Hoe weten ze altemaal,
die hooge en leege spranken
 van Gods milddadigheid,