Deze pagina is proefgelezen
ENNE...
't IS schoone, al dat gij zegt, voorwaar;
en 'k hoore u geren kouten, maar,
den vogel aan zijn' veêren, enne...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.
en 'k hoore u geren kouten, maar,
den vogel aan zijn' veêren, enne...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.
« Ik wel met alle menschen sta.
't Zijn overal mijn' vrienden. » — Ja,
den vogel aan zijn 'veêren, enne...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.
't Zijn overal mijn' vrienden. » — Ja,
den vogel aan zijn 'veêren, enne...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.
« Van aver te aver ben ik gansch
van oud en edel volk. » Nochtans,
den vogel aan zijn' veêren, enne ....
den boom ik aan zijn' vruchten kenne .
van oud en edel volk. » Nochtans,
den vogel aan zijn' veêren, enne ....
den boom ik aan zijn' vruchten kenne .
« Mijn leven staat, bij man en stik,
bewezen en beschreven. » — Ik
den vogel aan zijn' veêren, enne...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.
bewezen en beschreven. » — Ik
den vogel aan zijn' veêren, enne...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.
« 'k heb boeken, negenduist en nog;
ik leze er vele, en 'k schrijve er... » — Doch,
den vogel aan zijn veêren, enne...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.
ik leze er vele, en 'k schrijve er... » — Doch,
den vogel aan zijn veêren, enne...
den boom ik aan zijn' vruchten kenne.