Pagina:Gezelle, Rijmsnoer om en om het jaar (1897).pdf/339

Al met eenen keer, ontbonden,
bonst de donder daverende uit ;
diepe en door des werelds gronden
bauwt zijn bulderend barstgeluid.

Cytisus Laburnum L.

Men spreekt van « Goudenregen, » maar
 gelukkig mag het heeten,
dat eventwel de wolken daar
 nog altijd water zweeten.

't Beggijnhofklokske luidt,
 ach, lieflijk is 't om hooren,
hoe 't neerstig beldt en bidt:
 Kom-bin, kom-bin, kom-bin! »

 Zulk gewil
en weegt niet vele,
 zulk gemoei
is machteloos!

Harop!

 Weert den wulf:
't zijn kwade dagen,
 weert den wulf
ten schaapstalle uit!