Pagina:Gezelle, Rijmsnoer om en om het jaar (1897).pdf/98

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
Als vader sterft, de kinderen
vergåren om de spond
des stervenden, en knielen daar,
en bidden, in den grond:
zoo knielen, in de kerken, in
de huizen nu, vereend,

de menschen, en, in stilte, wordt
gebeden en geweend.
't Is dood nu al: God zelve stierf
de dood! Wie dierve er, ach,
schier leven, in de droefheid van
dien al te droeven dag?
Geen woord en zij gesproken meer:
ons Heere hangt en bloedt,
gekropen zij ten kruise nu,
gebiddaagd en geboet!

22/1/97.