Pagina:Handwoordenboek der Grieksche taal.djvu/13

ix

VOORREDE.

die uit de beteekenis der zamenstellende deelen ligt van zelf verstaan worden‚ en hem, die de zamenstellende woorden kent, geene moeijelijkheid veroorzaken. Uit de Natuurlijke Historie, en in het algemeen uit de taal der kunsten en wetenschappen, is alleen het gewone en noodige opgenomen. Ik wensche dat billijke beoordeelaars de hier voorkomende moeijelijkheden in aanmerking mogen nemen.» Hetzelfde geldt ten opzigte van de beteekenissen, welke niet alle, maar slechts de oudste, voornaamste, en bij de beste Schrijvers bekende, moeten opgegeven worden. Overal waar in beide opzigten, zoo wat de woorden, als wat de beteekenissen betreft, de Heer Niz eer te weinig, dan te veel, scheen te hebben geleverd; (en dit was doorgaands het geval); heb ik op het voetspoor van den Heer Lenting het ontbrekende, en evenwel noodzakelijke, uit Scapula en van elders trachten aan te vullen. Vooral heb ik gemeend mij bij het gebruik der woorden, zoo als ze bij Homerus voorkomen, te moeten bepalen. Dezen toch, mag men met regt als de schatkamer niet alleen, maar ook als den sleutel der Grieksche Taal aanmerken: en dezen reeds vroeg te leeren kennen en verstaan, is der Jeugd van het hoogste belang. Voorts hield ik vooral zoodanige woorden en beteekenissen in het oog, welke, ofschoon zeldzaam, echter den oorsprong konden ophelderen van andere meer gewone en gebruikelijke. Zoodanige, welke bij latere Schrijvers voorkomen, of ook wel aan de Schrijvers van het Nieuw Verbond alleen eigen zijn, heb ik niet opzettelijk, maar, op het voetspoor van den Heer Niz, slechts nu en dan ter loops aangewezen. Eindelijk, in het aanhaken van gezaghebbende Schrijvers ben ik spaarzaam te werk gegaan, en heb ik mij tot zeldzame gevallen bepaald. Veel meer en veel minder oordeelde ik niet te moeten doen. Een Schoolboek toch mag niet met overtollige geleerdheid pronken.
Bijna eveneens is het gelegen met de andere eigenschap van dit werk, deze namelijk, dat het niet naar Alfabetische, maar naar Etymologische orde moest worden ingerigt.
Het nut der etymologie, of afleiding en vorming der woorden, in het algemeen, zal niet ligt in twijfel worden