191
kunnen worden, dan is het vrij zeker, dat ge, wanneer ge maar wilt, (natuurlijk zoolang de orchis in bloei staat) hommels hun plicht kunt laten doen.
Ge vangt er 's morgens vroeg, met een netje of in een zakdoek een stuk of wat, die ge tot de middag, in een doosje of onder een glas in donker laat zitten; dan krijgen ze appetit. Daarna brengt ge uw terrarium aan de zonkant en laat de hommels erin.
Ze bonzen eerst wel een paar maal met hun dikke kop tegen de glazen, maar dat verveelt ze gauw, en krijgen ze de planten in de neus, dan gaan ze er dadelijk op af.
Langer dan één, hoogstens twee dagen, moet ge de hommels niet gevangen houden, anders gaan ze dood. Die beestjes moeten de honig thuis brengen en hun tehuis is veraf; gelukt het u, in 't voorjaar een koningin te snappen, dan kunt ge er lang plezier van hebben, dan komt er langzamerhand misschien wel een heele familie in het terrarium, vooral als ge veel mos er in hebt, en ge steeds zorgt voor levende, honigrijke bloemen. Maar ik herinner me, dat er van de hommelfamilie al veel verteld is in ons eerste boekje: "Langs dijken en wegen," wie er meer van weten wil, moet het daar maar opzoeken.
De werkende hommels zijn in het terrarium in 't geheel niet schuw, zoolang ge de zon niet in de weg staat. We hebben in school wel met ons tienen om zoo'n terrarium heengestaan, zoo dicht bij, dat we duidelijk de tong konden zien werken; de jongens en meisjes maakten luide hun opmerkingen en toch lieten de beestjes zich niet storen, als ze eens aan de gang waren; maar daar wachten wij dan ook altijd op, vóór wij heel dichtbij komen.
Zie zoo, dat weten wij al weer; bestuif nu enkele van uw orchideeën ook eens kunstmatig; ge moet zelf maar uitvinden hoe, en laat andere onbestoven.
