55
Eigenlijk weet ik stellig, dat gij ze niet ziet, ten minste niet alle, want wat ge zoo oppervlakkig voor één dikke knop houdt, blijkt, als ge gaat napluizen, te bestaan uit wel een vijftal knoppen, kunstig opeengepakt, elk in zijn eigen "schutblaadje". Als we een beetje oppassen, kunnen we die alle in de huiskamer tot ontwikkeling brengen.
Laat eens zien, wat we daarvoor te doen hebben.
In water zetten — dat spreekt. Maar als ge nu eens naar het ondereinde van de stengel ziet, dan bemerkt ge, dat de plek, waar wij hem afgesneden hebben, nu reeds geheel is ingedroogd en verschrompeld.
Zetten wij hem zoo in 't water, dan kan het vocht toch niet zoo in de stengel opstijgen, en onze bloemen en knoppen verwelken. Dat dorre eind moeten wij dus thuis er af snijden, opdat het water in een frissche stengel kan worden opgezogen. Alleen moeten we oppassen, dat die nieuwe doorsnee zelf weer niet indroogt, want dat gaat verbazend vlug. De lucht dringt dadelijk in de stengel binnen en doet het onderste stukje meteen verschrompelen. Het is daarom noodig, de stengel onder water af te snijden, dan kan de lucht onmogelijk in de waterkanalen binnendringen. Is dat nu eenmaal in orde, dan doen we een paar korreltjes keukenzout in het water, om het tegen bederven te vrijwaren; dan houden de takken het een dag of acht uit. Elke dag verwelkt er een bloem, doch tegelijker tijd ontplooit zich een nieuwe, maar ge zult zien, dat elke volgende bloem kleiner is dan de vorige en na een week ontplooit zich geen enkele knop meer.
Nu heb ik u evenwel beloofd, dat ge drie weken of nog langer plezier van uw bouquet zoudt hebben. Daarvoor moeten we nog wat anders in het water doen, dan alleen keukenzout. Ge begrijpt wel, dat de lisch met zijn wortels uit de slootbodem niet alleen water opzuigt, daarom moe-
