103
gemakkelijker en vlugger gaat. Maar juist daarom doe ik het liever niet. Want wat heb je er nu eigenlijk aan, als je zoo'n dier ziet rondvliegen en je slaat het dan meteen in je net zonder eerst te zien, wat eigenlijk zijn leven en bedrijf is? En daar komt het toch eigenlijk op aan: een verzameling van insecten heeft dan eerst waarde, als de verzamelaar van elk van de dieren iets weet, liefst nog als hij dat zelf ontdekt heeft; ook al stond het reeds honderd jaar geleden in de boeken te lezen.
Er zijn niet veel jongens, die een verzameling van hommels of wilde bijen aanleggen; de meesten geven de voorkeur aan kevers of vlinders, Aan kevers, omdat ze zoo gemakkelijk te vangen en op te zetten zijn, aan vlinders om hun mooie kleuren.
Maar hommels en bijen zijn ook gemakkelijk te vangen en op te zetten, en een doos met al onze Nederlandsche hommels, groot en klein, ziet er aardig genoeg uit en geeft heel wat fraaie vormen en kleuren te aanschouwen. Bovendien wekt hun aanblik altijd herinneringen op van bloemenpracht en zonneschijn—wat bij een doos met torren dikwijls niet het geval is.
Zooals ik reeds zei, vang ik de bloemenvrienden, als ik ze noodig heb—altijd met een glazen buisje. Meestal gebruik ik een dat 2 dM. lang en 3 cM. wijd is, tamelijk groot dus. De behandeling verschilt weinig of niet van de manier van vlinders vangen, die op blz. 14 van dit boekje beschreven is.
Moeten de dieren gedood worden, dan geschiedt dit 't beste door chloroform. Ik heb daarvoor een kort glazen buisje, dat juist in de vangbuis past en waarin een prop van zeemleer zit, die eens in de maand gedrenkt wordt met chloroform. Daarop komt weer een prop van filtreerpapier, zoodat de dieren nooit onmiddellijk in aanraking met het
