87
dat wil. Die spelden zijn vooral geschikt voor 't opzetten van kleine vlinders en kevers, wier lichaam dan alleen een eindje op de punt wordt gezet; maar daar spreken we later wel eens over. Om uw opgezette vlinder te bewaren hebt ge een nauwkeurig sluitende platte doos noodig, liefst met glazen deksel: 8 cM, diepte is voldoende.
Den bodem belegt ge met dezelfde insectenturf waarvan ik zooeven sprak; beplak den zoo belegden bodem met wit papier en steek er uw vlinder in. Onder den vlinder komt de etiquet met den naam; de netheid wil, dat alle vlinders even hoog in de doos staan.
Nu kunt ge voor het opspannen wel een gewoon weekhouten plankje gebruiken; in plaats van insectenspelden gewone spelden nemen, en uw insectendoos van bordpapier maken, maar dan, vrees ik, vergaat u spoedig de lust tot verzamelen. Het gaat er mee als met het herstellen van een horloge zonder de instrumenten, die er voor bestemd zijn. De spelden buigen bij het steken in 't hout, waarbij men natuurlijk hard moet drukken; de punt der gewone spelden is niet fijn genoeg, zoodat er een groot gat in 't lichaam van het dier ontstaat; kleine kevers splijten zelfs; bordpapier houdt op-den-duur de spelden niet staande. Kunt ge geen goede gereedschappen krijgen, verzamel dan niet.
Om te zorgen, dat er geen schimmel in uw insectendoos ontstaat, of om de roofkevertjes en mijten er uit te houden, moet er in de doos nog een watje met creosoot zijn en wat nophtaline op den bodem gestrooid worden. Die dat verzuimt, beleeft ook niet veel plezier aan zijn verzameling. Beschimmelt, niettegenstaande alle voorzorgen, toch het lichaam van een insect, dan is vaak een droppel spiritus die men er op laat vallen, voldoende om het dier te redden. Wordt het u ernst met 't verzamelen, en hebt ge wat geld er voor over; koop dan eerst een uitvoerige handleiding er voor.
