Pagina:Herman Gorter-De wereldrevolutie (1918).djvu/33

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd

25

men tot nu toe ook maar een poging gedaan, op de kaart de grenzen aan te wijzen, waarmee ieder tevreden kan zijn. Het zijn alles altijd slechts holle woorden geweest. Holle leuzen zonder wezenlijke werkelijke beteekenis.


De Kapitalisten, de kapitalistische Regeeringen, met Wilson, den President der Vereenigde Staten, van bloed druipend, vooraan, zeggen: het Recht.

Maar waarom heeft Duitschland meer recht op Azië en Afrika dan Engeland? Waarom de Vereenigde Staten meer recht op den Stillen Oceaan dan Duitschland? Waarom heeft een van de drie een recht daarop? De verdedigers van de beperking der wapening moeten aantoonen welk recht er bestaat. Dit kunnen zij niet.


De Regeeringen, de Bourgeoisie, de Reformisten, van bloed druipend, zeggen: de Trust, een Trust der Naties. Evenals de kapitalisten de economische trusts gevormd hebben, evenals zij de concurrentie opgeheven hebben, en zich tot kartels vereenigd hebben, zoo moeten Engeland, Duitschland en de Vereenigde Staten trusts vormen tot uitbuiting der wereld.

De vergelijking met de trusts is valsch. Er bestaat een onderscheid tusschen de beide punten van vergelijking, dat beslissend is, en dat verhindert dat de staten in afzienbaren tijd zich tot de uitbuiting der wereld als trusts vereenigen. Dat onderscheid is dit:

De economische trust handelt met doode dingen. Met geld en met grondstoffen, wier kracht eenmaal gegeven is. Deze laat zich licht regelen en besturen, ook internationaal.

Maar staten zijn levende organismen, uit menschen bestaand. En dus, zooals alles wat leeft, zich ontwikkelend. En zoo zou het gebeuren, dat, zelfs als men, wat reeds onmogelijk is, een regeling, een verdeeling getroffen had, die allen bevredigde, de verhoudingen na korten tijd waren veranderd, de economische, de kapitaalskrachten anders gegroeid waren, zoodat de eene heerscher machtiger geworden was dan de andere, en zelfs de beheerschten de kracht gekregen hadden om op te staan, het juk af te werpen, en zelf heerscher te worden. Er zouden dan terstond nieuwe oorlogen ontstaan.

Niet-levende dingen kan men in een trust, vereenigen. De ieder naar wereldheerschappij strevende volken kan men het in afzienbaren tijd nog niet.