— 23 —
Een groote voorraad woorden is hun gemeen, behoorende niet alleen tot de wetenschappen, maar—groot voordeel—ook tot het dagelijksch leven. Waarom er geen gebruik van gemaakt?
Waarom de woorden botaniek, atoom, doktoor, statie, theater, wagon, Amerika, enz. enz. die reeds wederlandsch zijn, door gemaakte en van iedereen onbekende woorden vervangen? Leenen wij aan de talen al wat redelijk en bruikbaar is; kiezen wij de gronddelen van het wederlandsch spraakmiddel, naar gelang van het internationaal karakter dat zij hebben bij de volkeren, die aan het hoofd der beschaving staan.
Alzoo zullen wij meest menschen ten nutte staan en zooveel mogelijk het leeren van de gemeene taal vergemakkelijken.
Daarenboven, die doenwijze kan de prikkelbaarheid of lichtgeraaktheid van niet één volk kwetsen. Want indien wij het eene stamwoord aan het andere verkiezen, dat zal niet grillig geschieden, maar alleenlijk omdat een grooter internationaal kenteeken hem meer recht gaf om in de taal op te treden.
Het zal om zoo te zeggen de beschaafde wereld zelf zijn, die de gronddeelen der taal zal uitgelezen hebben.
Hewel, die taal moet niet meer gemaakt worden, maar bestaat.
Er werd gezegd dat zij onuitvoerbaar was, en ziet, sinds tien jaren is zij werkzaam! Tien jaren reeds vernietigt zij dagelijks meer en meer al de ontstane loocheningen.
Haar naam «La Lingvo internacia Esperanto»
