’t Eeuwfeest van Pater Donders’ priesterwijding
1841 — 5 Juni — 1941
5. De Bisschop, die hem wijdde.
Naar aanleiding van ’t eeuwfeest van Pater Donders’ priesterwijding is het wel de moeite waard eenige oogenblikken stil te staan bij de merkwaardige persoonlijkheid van Mgr. Van Wijckerslooth, die onzen Eerbiedwaardige op 5 Juni 1841 tot priester heeft gewijd.
In de „Katholieke Encyclopaedie” schrijft De Haas over hem:
Cornelis Lodewijk baron van Wijckerslooth, bisschop, geboren 25 Mei 1786 te Haarlem, gestorven 10 Nov. 1851 te Oegstgeest. Priester gewijd te Paderborn (25 Juni) 1811. Tot 1833 was hij werkzaam te Warmend, eerst als assistent, daarna (reeds in Oct. 1811) als hoogleeraar. Hij behoorde tot de stichters van het klein-seminarie Hageveld [1]; het groot-seminarie Warmond steunde hij op velerlei wijze [2]; van het St. Willebrorduscollege te Katwijk heeft hij de grondslagen gelegd [3]. De belangen van de Missie in Oost en West waren bij hem in veilige handen [4]. In 1833 (15 Sept.) werd hij te Munster tot bisschop gewijd. Zijn officieele titel luidde bisschop van Curium. Hij was bij de uitoefening van zijn jurisdictie afhankelijk van den Vice-Superior (der Hollandsche Missie); hij bezat geen rechtsmacht, slechts wijdingsmacht. In de Hollandsche Missie was hij de eenige bisschop. Hij vestigde zich te Oegstgeest, waar hij tot aan zijn dood is blijven wonen. Hij ligt begraven te Schalkwijk.
Meer uitvoerig is over Mgr. C. L. van Wijckerslooth geschreven een „Nekrologie” kort na zijn dood in „De Katholiek” Jg. 10, deel 20 (1851) bl. 273-283, en later door V. d. Loos bij de „Geschiedenis van het Seminarie Warmond tot 1853” in de „Bijdragen tot de Geschiedenis van het Bisdom Haarlem” Jg. 48 (1932).
In „De Katholiek” t.a.p. (bl. 279) luidt het over zijn verhouding tot de overzeesche Missies, speciaal tot de Missie van Suriname:
In 1823 opende zich een nieuw veld voor zijn zielenijver; toen begonnen namelijk zijne bemoeiingen met de kerkelijke zaken in onze West-Indische bezittingen.
In de kolonie Suriname was bijna geen spoor meer te vinden van onzen H. Godsdienst, en de eerw. Missionarissen Wennekers en Van der Horst, kortelings derwaarts gegaan, ondervonden er nauwelijks iets anders dan bespotting en tegenwerking. Zij verkeerden ook in de grootste armoede. Maar Van Wijckerslooth bemoedigde en ondersteunde hen; hij wist hier te lande de belangstelling voor de in geestelijk opzicht zoo ongelukkige bewoners dier verre gewesten en voor164
- ↑ De Eerw. Heeren Van Bommel, later Bisschop van Luik, Van Niel en Van Wijckerslooth.
- ↑ Eerst voor zijn vernieuwing in 1822, later (in 1843) voor zijn uitbreiding.
- ↑ In 1831. Dit opvoedings- en onderwijsgesticht zou een enormen invloed uitoefenen op de emancipatie der Katholieken.
- ↑ Van onze West sedert 1823, van onze Oost sedert 1844.
