door de oogen, op den Pauwenſteert verſtaen wort. Tot naevolginge van d’Oude, die daer verſierden dat Iuno de ſuyvere en volmaeckte locht was, waer over oock hare koets van Pauwen wierde voortgetrocken.
Anders.
EEn gevleugelt Iongeling, die in de rechter hand een ruycker met bloemen hout, en in de ſlincker een ontſteecken fackel.
Gratitudine. Danckbaerheyt.
EEn Vrouwe die een Oyevaer in de hand hout met een tack erten of boonen. Orus Apollo ſeght, dat dit dier de meeſte danckbaerheyt aen ſijne Ouders of voortteelders wanneer zy oud zijn, betoont, en op de plaets, waer zy opgevoet werden, ruſten zy weder haer neſt toe, haer ſelve van de onnoodige veeren beroovende, verſorgende dieſelve van eeten ter tijd de Ionghskens bequaem zijn, om haere koſt elders te gaen ſoecken. Daerom vercierden de Egyptenaers oock haere ſcepters met deſen vogel, en hielden dienſelven in grooter waerde, gelijck Plinius in ’t xviii boek xiv cap. verhaelt, gelijck oock de erten en boonen het land vet maecken, waer op dieſelve zijn gewaſſen, alſoo behooren wy de goede gunſte altijd te verdubbelen aen die geene, die ons goed hebben gedaen.
Men ſouder oock een Oliphant ter ſyden konnen ſtellen, diewelcke van Picrius Valerianus, voor een beeld der beleeftheydt en Danckbaerheyt wort afgemaelt: en Ælianus verhaelt van een Oliphant, die ſoo moedigh was dat hy met ſijnen Heer in het kampgevecht ging. Nae dat nu ſijn Meeſter van den vyanden was overwonnen en gedood, vat hy ſijnen Meeſter in de ſnuyt, en draeght hem nae de ſtalle, betoonende groot hertſeer en leetweeſen.
Gratie. Danck-Godinnekens.
DRie Maeghdekens met een fijn kleetjen bedeckt, waer door haere naecktheyt wort geſien, gelijck haer de oude Griecken afbeelden. Want de Danck-Godinnekens zijn ſoo veel te ſchoonder en worden te meer geacht, hoeſe meer van eenige eygenbaet berooft zijn, diewelcke haer een groot deel van haere ſuyverheyd en ſchoonheyd verminderen. Derhalven beelden de Oude in haer, de waere vriendſchap af, gelijck op ſijn plaetſe ſal geſeyt worden. En Seneca in de Weldaeden i boeck iii cap. beeldſe oock ſoodanigh af, als in de beeldeniſſe van de Vriendſchap te ſien is.
Gratie. Danck-Godinnekens.
ANdere verſcheyden beeldeniſſen worden van veele Schrijvers vertoont: maer anders ſal ick niet ſeggen, dan dat daer van by Giraldus en Catarrus wijtloopiger is gehandelt. Maer ick ſegge wel, datmen in veele plaetſen te Romen oock vind in marmor gehouwen, drie vrolijcke, jonge, naeckte Maeghdekens, diewelcke malkanderen omarmden, d’eene hadde het hooft aen de ſlincker ſyde gekeert, d’ander twee aen de rechter ſyde, en ſagen nae ons toe. Deſe twee beteyckenden, dat die geene, diewelcke eenige weldaed of gunſte ontfangen hadde, behoorde dat ſelve dobbel te vergelden, en ’t ſelve altijd te gedencken. De eene alleen bediede, dat die geene, diewelcke de weldaed dede, ’t ſelve ſtrax behoorde te vergeeten, en ſijne weldaet uyt ſijne ſinnen te ſtellen. Daerom ſeyt de Griexſche Reedenaer, Ick houde voorwaer, dat wie weldaed heeft ontfangen, ’t ſelve altijd behoort te gedencken, maer die dieſelve doet, behoort die terſtont te vergeeten. De Latijnſche Reedenaer Cicero ſeyt oock: ’t is een lelijcke ſaecke, en een verdrietige ſlagh van Menſchen, die de beweſene weldaed, den anderen altijd verwijten.
Maeghdekens zijnſe en naeckt, want de gunſte behoort altijd oprecht, ſonder valsheyt of bedrogh te zijn, en ſonder hope van vergeldinge. Zy omarmen malkanderen, en zijn vaſt in een gekoppelt, om dat d’eene weldaed d’ander baert, en om dat de vrienden altijd behooren voort te vaeren, malkanderen danckbaerheyt en gunſte te bewyſen: en daerom vergeleeck Chriſippus die geene, die daer weldaed deeden en weder ontfingen, by den kaetſers of bal-ſpeelders, diewelcke nu en dan malkanderen den bal toeſloegen.
Iongh zijnſe, om dat de Danckbaerheyt
