Pagina:Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants Cesare Ripa 1644.djvu/111

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
89
89
Dichtkonſt. Poesia.

Poesia, of Dichtkonst.

EEn Vrouwe in Hemelsverwe gekleet, houdende in de ſlincker hand een Liere, en mette rechter een ſtrijck-ſtock, weſende met Lauwer gekranſt, hebbende voor haere voeten een Swaene.
 Zy wort met Hemels verwe gekleet, om dat de Hemel Vranos in ’t Griex genaemt wort, en de Sangh-Goddinne die de geeſt aen de Poëſie of Dichtkonſt geeft, wort Vrania of Hemelſche geheeten. En nae ’t getuyghnis van alle Poëten, ſoo kan niemant in deſe konſt duchtigh of bequaem zijn, ten zy hy met eene beſondere gaeve van Godt is begenaedight: En hierom worden de Poëten geſeyt, datſe uyt den Hemel haeren oorſprongh hebben.
 De Liere wort haer in de hand gegeven, om dat het Harmoniſche medeklinckende geluyt, ſeer vorderlijck is totte medeklinckinge van de Poëſie. En in ’t beſonder plachtmen dit inſtrument by oude tijden te gebruycken, by die geene die ſlechte dingen ſongen, waer over zy van de Liere, Lyrici, dat is Lierenſpeelders wierden genaemt.
 De Lauwerkrans betoont, dat het ooghwit van alle Poëten niet anders is, als om vermaert te worden, daer nochtans alle andere konſten voordeel en profijt uyt de haere ſoecken te trecken. En gelijck de Lauwer geen meer verwonderinge in haer heeft als de geduerige groenigheyt van haere blaederen, alſoo hebben oock de Poëten dit alleene, dat haere naeme magh altijd leven.
 De Swaene kan door d’Ouder haere ſtemme geſtadiger en ſoeter drayen, door ’t uytſtrecken van haeren hals, en alſoo worden oock de Poëten, door den tijd van Iaeren, in haere konſte vaſter en beter, gelijckmen verhaelt van Oedipus Colonæus en andere.

Poesia.

EEn Vrouwe met vleugels op ’t hoofd en met Lauwer gekranſt, hebbende een boeck in de ſlincker hand, in de rechter een Scepter oock met Lauwer omwonden.
 Door de vleugels wort de vaerdigheyt en kracht des verſtands uytgedruckt, en door den Lauwerkrans, boven ’t geene alreede geſeyt is, wort de arbeyt en naerſtigheyt te kennen gegeven, want gelijck in haere blaeders een groote bitterheyt is, alſo is ’t oock een ſeer groote ſloverie, ſijn werck tot ſoodanigen volmaecktheyt te brengen, dat hy daer van lof en eere ſal konnen wegh draegen.

Poesia.

MEn kan oock Apollo, nae ’t gemeen gebruyck, naeckt ſtellen, met een Lauwerkrans in de rechter hand, waer mede hy, de mijne maeckt, om een yder daer mede te willen kroonen, houdende in de ſlincker hand een Liere met een ſtrijckſtock.

Lier-Dicht.

EEn jongh Maeghdeken met een Liere in de ſlincker en de ſtrijckſtock in de rechter hand, weſende met veele verwen gekleet, maer aerdigh, bequaem en beknopt, om te vertoonen dat onder een ſaecke alleen, veele dingen worden begrepen. Zy ſal een Letterrol in de hand hebben, met het opschrift, brevi complector ſingula cantu, dat is, Ick begrijp alles in korte dichten.

Poema Heroico. Helden-dicht.

EEn Vrouwe in Koninghlijcke Majeſteyt, prachtelijck gekleet, en ſtatigh, hebbende op ’t hoofd een Lauwerkrans, en in de rechter hand een trompet, met deſe ſpreuck, non niſi grandia canto, dat is, Ick ſinge niet als van dappere ſaecken.

Poema Pastorale. Harder-dicht.

EEn Maeghdeken van ſlechte en natuerlijcke ſchoonheyd, met een Rietpijpe of Herdersfluyt in de hand, met reys-leerskens, doch alſoo datmen de bloote beenen ſien kan, met dit opſchrift, Paſtorum carmina ludo, dat is, Ick ſpeel der Harders deuntjens.

Poema Satirico. Schempdicht.

EEn naeckt Man, met een vrolijck geſicht, doch dat geyl en ſtout is, die mette

M tonge