op een riet, riem, of klippe, al waer rontomme verſcheyden ſoorten van Viſſchen ſwemmen, nae dat de verſtandige Schilder ſal goed duncken.
De Oude maeckten voor ’t Waeter, den grijſen Neptunus, voortgetrocken zijnde van twee Zeepaerden, met een drietande Vorck in de hand, waer van andere geſchreven hebben.
Voor dieſelve wierden oock Doris, Galathea, de Najaden en andere genomen, nae datſe, of de revieren, of de zee, wilden uytdrucken, ’t zy dat zy of die ſtil of kalm was.
Aria. De Locht.
EEn jongh Maeghdeken, ſchoon van opſicht, en in ’t wit gekleet, en noch doorſchijnender als ’t kleed van ’t Waeter: zy vertoont met beyde handen een ronde Wolcke op te houden, die haer kleed omcingelt, en boven deſe Wolcke, ſiet men de gedaente van een Regenboge.
Zy hout de Son op haer hoofd, diewelcke haer dient, door haere ſtraelen, voor een Parruyck, met vleugels aen de ſchouderen, en onder haere naeckte voeten een Zeyl. Men ſoude oock het Cameleon daer by konnen ſchilderen, alſoo dat ſelve door de locht gevoet wert, gelijck men ſeyt en oock gelooft.
De Sonne betoont dat dit element, door haere natuere luchtigh en doorſchijnende is, en gevoelijcker als d’andere, ons oock de weldaden van de Sonne mededeelende.
Het Zeyl bediet, dat haere natuere is boven ’t Water te ſweven.
De Oude verſierden voor de Locht Iupiter en Iuno. Iupiter voor het alderſuyverſte deel, en Iuno voor het onder een gemenghde deel: en door alle de fabulen, diewelcke oneindlijck zijn, hadden de Poëten haere ſpiegelingen, oock in deſen deele, in de locht en in de verſcheyden veranderingen, die door haer geſchieden.
Fuoco. ’t Vier.
EEn naeckt Ionghsken, levendigh van verwe, met een root kleed over de ſchouderen, welck kleed sich in verſcheyden deelen vouwt als een viervlamme. Draeght een kael hoofd, met een hayr-locke, overeinde ſtaende. Op ’t hoofd heeft hy een rock daer de Maene in geſchildert is. Om te betoonen dat het Vier onder de Elementen de hooghſte plaets heeft. Houd d’eene voet in de locht verheven, om ſijn lichtigheyd te vertoonen, onder ſijne voeten ſietmen de Winden, diewelcke van alle ſyden onder het Vier ſpeelen.
Vulcanus en de Goddinne Veſta, waeren van de Ouden gehouden, voor Goden van ’t Vier, en oock van de Wyſe daer voor bekent, waer van d’eene bediede de koolen, en d’ander de vlamme. Maer hier van hebben andere breeder geſchreven.
ELEMENTEN.
’t Vier.
EEn Vrouwe met een Phœnix op ’t hoofd, diewelcke ſich verbrand, houdende in de rechter hand den blixem van Iupiter, die over al uyt ſchittert, zijnde in ’t root gekleet.
De Locht.
EEn Vrouwe, die met beyde handen een Regenboge hout, hebbende op ’t hoofd een Nachtegael met uytgeſpreyde vlercken, en den mond open, weſende gekleet in ſeer helder blauw.
Het Waeter.
EEn Vrouwe, die een groote Viſch op ’t hoofd heeft, hebbende in de hand een Schip ſonder Zeyl, maer met Maſt, Roer, en Kabels, zijnde de baeren van de Zee over al op ’t kleed geweven.
De Aerde.
EEn Vrouwe met een Caſteel op ’t hoofd, en een tooren daer op, houdende in de hand verſcheyden planten. Het kleed ſal taneyt zijn, doch met een groen opperkleed.
De Aerde.
DE Aerde is het laeghſte, ſwaerſte, en kleynſte van alle andere Elementen, gelegen in ’t midden van de Werreld, tuſſchen beyde Polen, van natueren ſwaer en onbeweeghlijck, opgehouden zijnde door
