afgemaelt, en daerom ſeytmen dat deſe Hope deſe naevolgers heeft, als logens, droomen, valſche wercken en logenachtige giſſingen.
Mette naeckte borſten wortſe gemaelt, wantſe voeden een yder vrywilligh met haer melck.
De Koeworde die in korte tijd ſeer waſt en ſich verheft, maer in der haeſt ter aerden valt en verdort, vertoont dat deſe Hope, die qualijck gegrondet is, hoe hooger men dieſelve ſiet opſtijgen, dies te eerder ſtaetſe in gevaer van te niet te gaen, en in roock te verdwijnen.
Superbia. Hovaerdye.
EEn ſchoone en hooghmoedige Vrouwe, ſeer adelijck in ’t root gekleet, met goud gekroont en groote menichte van eedelgeſteenten, houdende in de rechter hand een Pauw, en in de ſlincker hand een Spiegel, waer in zy ſiet, en haer ſelve ſpiegelt.
De Hovaerdye gelijck S. Bernardus ſeyt, is een ongeregelde genegentheyt van eygen hoogheyt, en daerom plagh dieſelve meeſtendeel te heerſchen in lichthertige en ongeſtadige Verſtanden. En hier uyt komt het datſe ſchoon, hooghmoedigh en rijcklijck gekleet wort.
Het ſpieglen vertoont dat ſich de Hovaerdige ſchoon en lieflijck laet duncken, ſich ſelve in deſe geluckſaligheyt, die in hem is, lief koſende, waer door hy de ſtoutmoedigheyt in ſich voed, ſonder dat hy oyt ſijne oogen die hem ſouden mogen moeylijck en verdrietigh maken, nae ſijne onvolmaecktheyt wil keeren: Daerom wort hy de Pauw vergeleecken, diewelcke in ſijne uytwendige veeren behagen ſcheppende, ſich te groots hout, om in ’t geſelſchap van andere Vogelen te verkeeren.
De kroone op de maniere als geſeyt is, bediet, dat de Hovaerdige ſeer begeerigh is om over andere luyden te heerſchen en te gebieden, en dat de Hovaerdye een Koninginne is, of gelijck Salomon ſeyt, een wortel van alle gebreken. En dat de Hovaerdye voornaemlijck onder de kroonen en hoogheden wort verberght en verkregen: waer van Lucifer een klaer voorbeeld is, diewelcke zijnde op de ſpitſe van ſijne geluckſaligheyt, valt in d’ellendige ſlavernye van de Hovaerdigheyt, gelijck Dante ſeght:
’t Begin van d’eerſte val was ſnoode hovaerdy,
Die ghy ſaeght hart gedruckt met ’s Werrelts ſlaverny.
En ’t ſpreeckwoort luyt: Wie hoogh klimt, valt leegh.
Het roode kleed geeft te verſtaen, dat de Hovaerdye meeſt gevonden wort in cholerique of oplopende, en in ſanguine of blygeeſtige luyden, diewelcke ſich altijt groots houden, ſoeckende, dit gevoelen van haer ſelve met geweld ſtaende te houden, en dat door de uytwendige vercierſelen van haer lichaem.
Fede Maritale. Houlijx Trouw.
EEn Vrouwe in ’t wit gekleet, houdende met beyde vingers van de rechter hand een gulden trou-ringh.
Vyt de Medaglie van Plautilla.
EEn Man en Vrouw, diewelcke malkanderen trouwen, gevende malkanderen de rechter hand.
Matrimonio. Houlijck.
EEn Ionghman van ſijne eerſte melckhayren, die aen de ſlincker hand een goude trouwringh heeft, leunende mette rechter op een ſtock.
Matrimonium of Houwlijck is de naeme van een wetlijck werck, dat den Menſch te ſaemen doet vereenigen, en maecktſe tot Man en Vrouwe, gelijck Math. xix wort verhaelt.
De gulde Trouwringh bediet getrouwigheyt en ſuyverheyt des gemoeds, die tuſſchen Man en Vrouwe behoort te weſen. En ’t eerſte gebruyck van den Ringh, gelijck Pierius verhaelt, is geweeſt ter gedachte van eenigh beſonder werck uyt te voeren. En wierde dieſelve Ringh oock gemaeckt ter gedachtniſſe van dingen die al te ſnoo waeren. Maer naederhand als de naerſtigheyt en de voorwendingen van de ſtaetſucht en grootsheyt van pracht aenwies, ſoo brachtmen het goud en d’Eedelsteenten ter baen, die men tot een ciersel, aen de handen droegh: ſoo dat de Ringh, ten opſicht van dit eerſte gebruyck, nae der hand, als tot
