dat het Lott den eenen het geluck, en den anderen het ongeluck aenbrenght.
_p_308_Sorte.jpg)
Maer om te ſpreken offer het Lot is, en hoedaenigh, dat vereyſcht een breeder uytlegginge: doch dit is alleene genoegh, dat wy ’t Lott noemen, die ſelſaeme geſchiedeniſſen van dingen, die buyten ’t opmercken of de meeninge van den Wercker, gebeuren; 't welck van Auſonius ſeer aerdigh uyt het Griex is vertaelt: Want eener die miſtroostigh was, meende ſich met een ſtrick te verhangen, en op de plaets komende merckt hy iets, waer nae hy begoſt te graven en vind een ſchat die aldaer was verborgen, waer over hy blijdelijck den buyt wegh draeght, en leyde den ſtrick in de plaets. De ander die den ſchat hadde begraven, vont den ſchat wegh gedragen en een ſtrick in de plaets geleyt, waer over hy miſtrooſtigh zijnde, ſich ſelve verhingh; gelijck dees Dichten luyden:
- Hy die kampt met den dood vind een verborgen ſchat,
Dies laet hy daer den ſtrick en kiest het blijde padt:
Maer die eylaes! het goud daer ſelver had gegraven,
Vind voor het goud een ſtrick, en word een aes der Raven.
Anders.
- Pleun wil ſich hangen, vind een ſchat,
Hy laet den ſtrick en kiest het padt:
Maer die ’t begroef, die vind den ſtrick,
Dies hy ſich hanght aen eene mick.
Sorte. ’t Lott.
EEn blind Maeghdeken, maer van friſche Iaeren, waer op de wind van d’eene ſijde blaeſende, haer kleed doet ſwellen en oplichten, draegende in haere ſchoot eenige eedelſteenen en Adelijcke cierſels.
Daer is weynigh onderſcheyt tuſſchen het Lott en de Fortuyne, en daerom wort ſoo wel d’eene als d’ander blind geſchildert, om dat zy de verdienſten der Menſchen niet aenſien, maer ſchijnen beyde geſint te zijn, de minſte verdienſten te begonſtigen: daerom ſeytmen dat het friſſche en jeughdige ouder een Moeder plagh te zijn van ſlechte verdienſten.
De Winden die ’t kleet opblaeſen, bedieden dat het Lott of geluck wort geholpen door de woorden, en door de gonſt van machtige luyden, of door ’t geruchte van ’t gemeene volck. Zy draeght haer ſchoot vol eedelsteenen, om datſe beſigh is, den Mensch te doen overvloeyen in onverwachte goederen. En men noemt het Lott oock, de uytkomſt van ellendige geschiedeniſſen.
Bugia. Logen.
EEn Vrouwe die ſich ſoo veel mogelijck is, in haere kleeders bedeckt en omwonden heeft, weſende ’t kleed van d’eene ſijde wit en van d’ander ſwart, hebbende op ’t hoofd een Exter, en in haer hand den Viſch Seppia.
Het deel van ’t witte kleet vertoont, dat een logenachtigh Menſch, in den eerſten, wel wat waerheyts ſpreeckt, om daer onder zijn logen te verbergen, volgende daer in den Duyvel, die gelijck S. Chryſoſt. over Mathæum ſeyt, toegelaeten is, ſomtijts waerheydt te ſpreecken, om dat hy de logen al ſoetjens, onder zijne ſeldene waerheyt, ſoude aenprijſen.
Het ander deel van ’t kleed is ſwart: volgende daer in Triphon den Griexſchen Grammatiſt, diewelcke ſeyde, dat de Logen een ſwarte ſteert hadde: en om dieſelve reeden, is haer de Exter op ’t hoofd geſet, zijnde van
