verſcheyden verwe. En het Viſchken Seppia, daer van Pierius gedenckt, wanneer ’t ſich voelt beknelt te zijn, ſoo laet het uyt zijn ſteert een ſekere ſwarte vochtigheyt ſchieten, waer in het ſich verberght, meenende door ſoodaenigh bedrogh, den Viſſcher te ontvluchten. Alſoo verdonckert ſich oock de Logenaer, door ’t verſieren van zijne logens, als die nimmermeer komt in ’t licht van een goede naeme.
Bugia. Logen.
_p_309_Bugia.jpg)
EEn jonge lelijcke Vrouwe, konſtlijck in ’t weerſchijn gekleet, weſende geheel met Momaenſichten of Maſkus van veelderleye gedaenten, en met veele tongen bemaelt, zijnde kreupel, met een houte ſtelte, houdende in de ſlincker hand een ontſteecken boſſel ſtroo.
S. Auguſtinus ſchildert de Logen aldus af, dat zy is een valſche bediedeniſſe van haer eygen ſtemme, die met een quaede meeninge, een valſche ſaecke ontkent of beweert. Daerom wortſe een jonge Vrouwe, doch leelijck afgebeeld, als weſende een ſlaefs gebreck, dat inſonderheyt in den ommegangh der Eedelen, gelijck het nu tegenwoordigh in ſwange gaet, moet geſchouwt worden, die haer Eedeldom bewaerheeden en beveſtigen, als door een eed, houdende ’t geene zy ſeggen ſoo vaſt, als oft de waerheyt ſelve was.
Zy is konſtigh gekleet, om dat zy haer konſtelijck benaerstight, om yder die dingen te doen geloven, die in der daed niet waer zijn.
Haer weerſchijne kleed met veelderleye ſlagh van Momaenſichten en tongen, vertoont de ontſtantvaſtigheyt van den Leugenaer, die in zijne vertellingen van de waerheyt afwijckende, geheel vergeet wat hy geſeyt heeft, en daer uyt is het ſpreeckwoort gekomen Mendacem oportet eſſe memorem, de Leugenaer behoort een ſtercke memorie te hebben.
Het bondelken met aengeſteecken ſtroo, bediet niet anders, dan gelijck het ſtroo licht ontfonckt en licht weder uytgaet, dat alſoo de Logen oock ſnellijck wort gebooren en haeſt wederom vergaet.
Dat zy op ſtelten gaet, wil ſeggen dat de Logen heeft korte beenen, of dat zy gaet op ſtelten.
* * *
Anders. Logen.
MEn ſoude haer oock met vleugels mogen ſchilderen, om haere ſnelligheyt, want zy kan haere Logen, in korter tijd, over de gantſche Werreld ſpreyden: Overſulx ſoudemen haer een ſack over de ſchouderen mogen maecken, waer uyt zy over al briefkens ſtroyde, die waerſchijnlijck waeren, doch alſoo de Waerheyt haer vervolghde, wierden dieſelve wederom vertreden, doch hier en daer ſoude noch een valsch briefken blijven leggen, om het ſpreeckwoord te voldoen: Mentiri audacter nam ſemper aliquid hæret, dat is, Liegh onbeſchaemt, want men ſalder altijd wat van geloven. En van haere ſnelligheyt komt deſe spreucke, al is de Logen ſnel, de Waerheyd achterhaeltſe wel. Oock is dit gemeene knuppelvers bekent:
- Konden de Menſchen vliegen, alſſe konnen liegen,
Men ſou niet vraegen, nae Schuyt of Waegen.
Q q 3 Liege-
