Naar inhoud springen

Pagina:Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants Cesare Ripa 1644.djvu/48

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
26
Armoede.Pouerta.

den menſch kloeck en liſtigh. Daerom ſeyt Theocritus tot Diophantem, dat d’Armoede alleen die geene is, die de konſten opweckt, want daer is een uytbeeldende prickel in dit dierken, dat wy ſchaelbijter of kever noemen.

Pouerta. Armoede.

EEn bleecke raſende vrouwe, in ’t ſwart gekleet, gelijck Ariſtophanes verhaelt.
De bleeckheit worter geſtelt om datter dierte en benautheyt van lijftocht is, en waer dieſelve gebreeckt, doetſe de verwe en geeſt verlieſen.
Als raſende wortſe gemaeckt, of in een geraecktheyt van malligheyt, om dat een arm mans woorden en wercken voor ſotheyt gehouden werden, en men gelooft haer niet meer, als eene die buyten ſinnen is.
De ſwarte verwe, om dat die een boode des doods en van onaengenaeme dingen is, geeft hier te verſtaen dat de armoede, een verdrietige, laſtige, droeve en ellendige ſaecke is.

Pouerta del doni. Armoede van gaeven.

EEn vrouwe, diewelcke op een deel dorre tacken leyt uytgestreckt, met een deel vodden omhangen.
De drooge tacken drucken het weſen van een perſoon uyt, diewelcke in deſe werelt armelijck leeft, en nergens voor geacht wort, konnende deſe geen vruchten anders van ſich ſelf geven, als alleen om te branden; dat is om gebruyckt te werden, nae ’t welbelieven, en nae de naerſtigheyt van andere luyden. Derhalven ſoo worden de arme in alle gevaer van den Staet, en in alle ſwarigheyt van ’t Rijck, en alle moeylijckheyt der ſteden, voor aen in de ſpitſe geſtelt, en in groot gevaer haeres levens. Hierom ſeyt Virgilius:

De Armoe dringht midden in ’t gevaer.

Armoede van geeſte ſoeckt onder de Saligheden.

Astutia ingannevole. Arghliſtigheyt, Bedrieghlijcke liſtigheyd.

EEn vrouwe met een voſſe-vel gekleet, weſende roſachtig, hebbende eenen aep onder den arm.
De loosheydt of ſchalckheydt, gelijck D. Thomas ſeyt, is een ſnood ſtuck van ſoodanige, die om ’t geene hy begeert te verkrijgen, ſich behelpt met middelen die onbetaemlijck zijn: Daerom is zy met het voſſe-vel gekleet, om dat dit dier het looſte is van allen: gelijck Æſopus in ſijne fabulen deurgaens verhaelt. Ariſtoteles ſeyt oock in ſijn dierboecken, dat de aep het doortrapſte dier is.
Het roſachtige vel, wort nae de geſicht-kenninge van Ariſtoteles, voor de loosheyt genomen: want de opſiedingen baeren altijt nieuwe gedrochten in de ziele, want het bloed werckt even het ſelve in den menſche, als het vier in de werelt doet: ’t welck altijt in de beweginge ſtaende, verteert het alle dingen, die verteerlijck zijn, wanneer die in ’t vier worden geleyt.

Debito. Banckerot, Schuldenaer.

EEn treurigh en ſwaermoedigh Iongman, met geſcheurde kleederen, en een groen bonnet op ’t hoofd, hebbende aen de armen en beenen yſere boeyen als ronde ringen, en in den mond een korfken, met een lerp of

geeſſel