Pagina:Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants Cesare Ripa 1644.djvu/498

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
476
 
Somer Sonne-ſtand. Solstitio Estivo.

men ’t ſelve doet in ’t heetſte van den Somer. En de Oſſe wort van veelen voor een beeld van de ſloverie geſtelt.

Solstitio Estivo. Somer-Sonne-ſtand.

EEn Ionghman van vijf en twintigh Iaeren, geheel naeckt, uytgenomen de beſchaemde deelen, die bedeckt ſullen zijn met een purpre Sluyer, ſtaende op de maniere als of hy te rugge wilde treden, hebbende om ’t hoofd een krans van koorenayren. Op ’t hoofd ſal hy een blauwe cirkel hebben, op de maniere als een kroone, en ſoo breed als de ſchouder is, in welcke circkel negen ſterren geſneden ſullen zijn, en in’t midden het teycken van Cancer of Kreeft. Mette rechter hand ſal hy een Globe of kloot houden, waer van alleen het vierendeel duyſter is, ’t welck dat deel ſal weſen dat nae de aerde gekeert is, en de reſt, te weten de drie vierde parten nae boven, ſullen klaer en licht zijn. Met d’ander hand ſal hy een Kreeft houden, en aen de voeten vier vleugels, aen de rechter voet twee witte, en aen de ſlincker een witte en een ſwarte.
 Het Solſtitium is in die tijd als de Sonne ons aldernaeſt, en in die tijd, wanneerſe alderverſt van ons is. En die wordt Somer-Sonneſtand geheeten, ’t welck geſchied den xxi Junii, en d’ander is des Winters den xxi Decembris. En wort daerom Sonneſtand geheeten, om dat de Sonne alsdan niet verder gaet, en in deſe zijne reyſe worden twee Circkels beſchreven, die zijnen loop bepaelen: d’eene nae de Polus Arcticus, en d’ander nae den Polus Antarcticus, weſende yder van zijnen Poolen 66 graeden afgeſcheyden, en van den Æquinoctiael-line 24 graeden, deelende een yder de Sphære in twee ongelijcke deelen, en die worden genaemt de Tropiſche of wederkeerende Circulen, want de Sonne ſtaende in den eerſten punt van Cancer, ſoo maecktſe dien Circkel in de beweginge van ’t firmament, en dat is ’t laetſte datſe doet in ’t Noorderdeel: en is ’t geene dat genoemt wort de Circkel van des Somers-Sonnestand, waer door zy paſſerende ons naedert, en daer nae weder tot ons keerende, ſoo vertreckt die, tot dat die komt tot het punt van Capricornus, maeckende den anderen laeſten Circkel aen’t firmament van d’ander ſijde, nae den Polus Antarcticus. En dat is die circkel die genaemt wort des Winters Sonneſtand, die altijd verſt van ons is afgeſcheyden, en die wederkeerende ons komt naederen: weſende ’t ampt van de geſeyde Circkelen, de Sonne-ſtanden te onderſcheyden in de grootſte afwijckingen van de Sonne, gelijck geſeyt is in den eerſten graed van Cancer en van Capricornus. En dan wortſe de Somerſtand geheeten, als zy is in den eerſten graed van Cancer, want by ons ſoo nae weſende als zy kan, ſoo brenghtſe den Somer, en in deſe tijd is de langhſte dagh van ’t geheele Iaer, en de kortſte nacht.
 En als die is in ’t punt van Capricornus, ſoo wortſe genaemt de Winter Sonne-ſtand, en die is als de Sonne ſoo verre van ons is, als hy kan, brengende ons den Winter: en in deſe tijd is de langhſte nacht van ’t geheele Iaer, en de kortſte dagh. En is dan de dagh van des Somers Sonneſtand ſoo langh, als de nacht van des Winters Sonneſtand.
 Hy wort jongh van vijf en twintigh Iaeren geſchildert, om dat de Sonne uyt het eerſte punt van Aries gegaen zijnde, en in het eerſte punt van Cancer gekomen weſende,

de,