Hy wort gewapent en met Slangen afgemaelt, om dat die geene, die des Werrelts geneugte en de booſe hertztochten ſal overwinnen, moet weeſen van een Manlijck en dapper gemoed.
_p_523_Disprezzo_%26_distruttione_di_i_Piaceri_%26_Cattivi_affetti.jpg)
De Oyevaer worter neffens gemaelt, vermits die een geſtaedige krijgh voert mette Slangen, welcke Dieren ſoo gantſch aerdſch zijn, datſe altijd met haer lichaem, op der aerde kruypen, en blijven daer, als ingetrocken, of kruypen in verborgen hoolen der aerden. Waer over door ’t beeld van deſe Vogel, die de Slangen vernielt, vertoont wert, dat een ziele die de Welluſten des Werrelts verſmaet, en ſich van dieſelve afhoud, neemt oock te gelijck, de ongebondene hertztochten wegh, die door de venijnige Slangen worden afgebeelt.
Dispreggio della Virtu. Verachtinge der Deughd.
EEn Man in koperroeſte verwe gekleet, die in de ſlincker hand eenen Reyger houd, dienſelven mette rechter hand liefkoſende, ter ſijden hem ſal een Vercken ſtaen, ’t welck met zijne pooten veele Rooſen en Bloemen vertreet.
De verwe van ’t kleed, bediet quaedwilligheyt van ’t gemoed, ’t welck een wortel is van de verachtinge der Deughd, en een liefde totte ondeughd: en dit wort klaerlijck beweſen door de liefkoſerie, die hy den Reyger doet, weſende een Vogel vol van ſchelmerie, bedrogh en ontallijcke gebreecken, gelijck Alciatus in zijne Sinnebeelden verhaelt, die dickwijls van ons is aengeroert, om de naerſtigheyt deſes Schrijvers, en uytnementheyt der dingen, die tot onſe voornemen dienen. By den Egyptenaers was een gebruyck, wanneer zy iemand van ſnoode manieren wilden vertoonen, ſoo maelden zy een Vercken af, dat Rooſen en Bloemen mette pooten vertrat. Waer mede oock de H. Schrift, in veele plaetſen, toeſtemt: ſtellende de Rooſen en andere ſchoone reucken, voor de oprechtigheyt des levens en der zeeden. Waer over oock de Bruyt, in ’t Hooge Lied Salomonis ſeyde, dat de reuck van den Bruydegom, te weeten, van een deughdelijck Menſch, die in de weegen Godes leeft, den reuck van een Veld vol ſchoone bloemen, gelijck was.
Dispreggio del Mondo. Verachtinge des Werrelts.
EEn bedaeght en gewapent Man, met een Palmtack in de ſlincker hand, en een Spies in de rechter. Hebbende ’t hoofd ten Hemel gekeert, zijnde met Lauwer gekroont, vertredende onder zijne voeten een goude kroone met een Scepter.
De verachtinge des Werrelts is anders niet, als daer in een weerſin of verdriet te hebben, en de Rijckdommen weinigh te achten, als mede de eere en hoogheyt van dit ſterflijcke leven, om de goederen van ’t eeuwige leven te verkrijgen, ’t welck door den gewapenden krijghsman, en de vertreeden kroone en ſcepter, wort vertoont.
Hy houd het hoofd ten Hemel, overmits deſe verachtinge ſpruyt uyt heylige prickelingen en gedachten, die alleen tot God gericht zijn.
Gewapent is hy geſtelt, om datmen ſonder ſtrijd of tegenſtand, tot deſe volmaecktheyt niet kan komen, diewelcke hy doet
