Romen. De Revieren worden leggende gemaeckt, om dat haer eygenſchap is, vlack over ’t Land te loopen.
De twee kinderkens die een Wolvinne ſuygen, ſtaen ter gedachtniſſe van Romulus en Remus gebroeders, opbouwers van Romen, die aen den oever van deſe Reviere, ſouden gevonden zijn, een Wolvinne ſuygende.
’t Beeld wort gekroont ter gedachtniſſe van de Romeinſche Overwinningen, waer af men de beeldniſſen in veele plaetſen vind, niet alleene met bloemen en vruchten, maer oock met Lauwer afgemaelt. De Overvloets hooren bediet de vruchtbaerheyt der Landen daer zy door loopt. De Riem druckt uyt datſe Schipbaer en bequaem is totte koophandlinge.
Tiber.
DE Tiber is van Virgilius in zijn vii boeck van Æneas beſchreven. Het kleed ſal Hemels blaeu zijn, om de klaerigheyt van ’t waeter, ’t welck dan op ’t klaerſte is, wanneer ’t de verwe des Hemels alderbeſt aenneemt. En daerom is de Tiber aldereerſt Albula geheeten: en daer nae iſſe nae den Koningh van Albanien, Tiberinus, die in deſe Reviere verdronck, Tiberinus geheeten, gelijck veele Poëten en Hiſtorien getuygen, als mede uyt ſeecker opſchrift, dat aen den Oever van den Tiber te vinden is. Met een geele ſluyer is hy gemaelt, om dat Virgilius en Horatius dieſelve Reviere geel noemen.
De krans van Riet, gelijck Virgilius ſeyt, paſt op alle Vloeden, om dat die in alle waeterige ſtroomen ſeer willigh waſſen.
Tiger.
EEn oud Man, die op een Waeter-kruyck leunende, van d’ander ſijde een Tiger heeft.
Deſe Reviere ſpruyt in groot Armenien, in ’t vlacke van een plaetſe geheeten Elongeſine, en ſich met tien monden krommende, looptſe in de Perſiſche Zee. De Tiger wortſe genoemt, of om haer ſnelligheyt, of datter veele Tigers zijn, waer zy paſſeert.
Donau, nae de Medaglie van Adrianus.
EEn oud Man, die op een Waeter-kruyck leyt, daer ’t waeter uyt loopt, houdende ’t hoofd met een ſluyer bedeckt. Dat hy ’t hoofd bedeckt, geſchiet, om datmen de ſeeckerheyt van zijn oorſprongh niet wel weet, alhoewel zy in Duytslant ontrent Donawert ontſpringht, en ſich Ooſtwaert op in de ſwarte Zee ſtort.
Niger.
EEn ſwarte Moriaen met ſtraelen rontom zijn hoofd, leunende op een Waeter-kruyck, alwaer van d’een ſijde een Leeuwe ſtaet.
Vermidts deſe Reviere onder de Lijne leyt, wortſe een Moriaen gemaeckt, om dat die aldaer woonen, ſeer van de Sonne worden verbrant. De Leeuw iſſer by gestelt, om dat deſe Reviere door ’t Land loopt, daer de meeſte Leeuwen zijn.
Adulatione. Vleyinge, Pluymſtrijckerie.
EEn vrolijcke Vrouwe met een gekreuckt aengeſicht in weerſchijn gekleet, houdende in de rechter hand een Blaesbalck om ’t Vier op te blaeſen, in de ſlincker een touw, en voor hare voeten ſal een Chameleon ſtaen.
De Vleyinge, na dat Cicero dieſelve in zijne Tuſculaenſche Vragen beſchrijft, is een ſonde, dieder geſchiet uyt loftuyterie, met ſoodaenigen ooghwit en gemoed, om iemant daer door te behagen: of het is een valſche overredinge of loogenachtige bewilliginge, die de geveinſde Vriend gebruyckt, door iemants ommegangh, om ſich ſelve by hem in ’t geloof te brengen, oock om van zijn eygen dingen, te doen verſtaen, ’t geene dat in der daed niet is, doende ’t ſelve uyt luſt of door gierigheyt.
Met weerſchijn wort zy gekleet, overmits de Vleyer ſeer vaerdigh is om zijn aengeſicht in alle voorval, te veranderen, oock zijne woorden, met Jae en Neen, te draeyen, nae dat het een yder ſmaeckt; gelijck Terentius ’t ſelve in zijne Eunuchus uytdruckt, Al wat zy ſeggen (ſeght hy) prijs ick, en wat zy verachten, veracht ick mede, &c.
Het Chameleon wort geſtelt, om datmen de genegentheeden en meeningen van andere luyden al te ſeer volght: Waer over Ariſtoteles ſeght, dat datſelve Dier ſich ſchickt nae de veranderinge der tijden, gelijk de Vleyer,
