oneyndelijcke Volmaecktheyt is, geeft alles, en krijgt van zijne ſchepsels niet wederom.
De Paſſer, daer mede zy den Circkel treckt, is by den Wiskonſtenaers een volmaeckte figure, en de Oude onderhielden dit, wanneer zy offerden, dat zy een Circkel nat maeckten in ’t bloed van de offerhande, dat met groote Godsdienſtigheyt in een vat vergadert was, en dat was het geheylighde woord, dat de Griecken naemden Telejeſthæ, dat is, dat het nu was geeindight. ’t Welck zy ſeyden, een teycken te zijn van volkomentheyt, weſende de Circkel de volmaecktſte van alle andere beelden: en de Circkel van den Zodiaeck is een teycken van de reeden, en een behoorlijcke en bequaeme maete van de volmaeckte wercken.
Perseveranza. Volhardinge.
EEn Vrouwe in ’t wit en ſwart gekleet, welcke verwen, om datſe de uytſtekenſte onder alle verwen zijn, een vaſt opſet bedieden. Op ’t hoofd ſalſe hebben een krans van fluweele bloemen, anders Amarant geheeten, welcke bloeme, wanneerſe gepluckt is, bewaert wort: en nae dat alle andere bloemen vergaen zijn, ſoo wort deſe, met waeter beſprenght zijnde, weder levendigh en friſch, waer uyt dan kranskens in den Winter gemaeckt worden, door welckers volmaeckte Natuyre, dieſelve den naem Nimmer-dor verkregen hebben. Op duſdanige maniere wort oock de Volhardinge onderhouden en in haer weeſen bewaert. Zy omarmt een Lauwer, een boom die Ruſcellus en Donus voor de Volhardinge ſtellen, ſiende op haere werckinge, om datſe de blaeders en de ſchorſe van den boom altijd groen houd.
Men kanſe ook met Hemels blauwe kleederen maecken, om dat die verwe, in ſich ſelve, nimmermeer verandert wort.
Predestinat. Voorbeſchickingh.
EEn jongh Maeghdeken van uytnemende ſchoonheyt, weſende naeckt, hebbende een ſilvere ſluyer op ’t hoofd, die met aerdige krullen alle de beſchaemde deelen bedeckt; ſtaende met de oogen ten Hemel gekeert, en geheel opgetrocken om dieſelve te beſien: houdende haer rechter hand voor de borſt, en in de ſlincker een wit Armelijntjen.
Een jongh Maeghdeken word de Prædeſtinatie of Voorſchickinge gemaelt, om haere eeuwigheyt uyt te drucken, gelijck Paulus totten Epheſen i cap. ſeght, Hy heeft ons gepredeſtineert of uytverkooren voor de grondlegginge des Werrelts, om dat wy voor hem heyligh ſouden zijn.
Zy is ſchoon, om datſe is de maete en de Idea van alle ſchoonheyt, waer over S. Auguſtinus en D. Thomas ſeggen, de Prædeſtinatie is een voorbereydinge van genaede in den tegenwoordigen, en van heerlijckheyt, in den toekomenden tijd. Naeckt iſſe, om datſe mede is een gaeve Godes. S. Auguſtinus seyt, de Prædeſtinatie is een voorbereydinge, van genaede, dat uyt genaede gegeven wort. De ſluyer van ſilver, die haer bedeckt, is de geheime verborgentheyt derſelve, niet alleen aen de Menſchen, maer oock aen den Engelen, als mede aen de H. Kercke ſelf. Waer over Paulus uytroept: O diepte der Rijckdommen! hoe ondoorvindelijck zijn uwe wegen.
Het bewijs van datſe de oogen ten Hemel ſlaet, bediet, dat de verkoorene onfeylbaer ſal gaen, door de middelen van God in de Predeſtinatie geſchickt: gelijck Chriſtus ſeyt, zy ſullen in der eeuwigheyt niet vergaen. En niemand ſalſe uyt mijne handt trecken. Verſtaende van de uytverkorene. En Paulus ſeyt Rom. viii, Wy weten, dat die God lief hebben, alles ten goede geſchiet, namelijck den geenen die na zijn voornemen heyligh geroepen zijn. Het houden van de hand voor de borſt, bediet dat de Predeſtinatie ſeer krachtigh is, niet alleen in de voorwetenſchap, maer oock in de middelen, gelijck by Ezechiel in ’t xxxvi te leſen is, Ick ſal maecken, dat ghy in mijne wegen ſult wandelen, en mijne rechten bewaeren en daer nae doen. Zy houd het witte Armelijntjen: want gelijck dat diertjen veel liever wil ſterven, dan dat het immermeer zijne witte huyd in den ſlijck en dreck ſoude bemorſſen: alſoo ſien wy dat God de uytverkorene veel liever uyt dit leven weg neemt, eer hy ſoude toelaeten, dat hy ſich in het ſlijck der hartneckigheyt, ſoude beſoedelen: En daerom ſeyt het boeck der Wijsheydt iv cap. Hy is van der aerden wegh genomen, om dat de boosheyt zijn verſtand niet ſoude veranderen.
