Naar inhoud springen

Pagina:Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants Cesare Ripa 1644.djvu/64

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen
42
42
Beſchut tegens verraed.Riparo da i tradimenti.

bediet niet alleen de wijsheyt en de ſtaetigheyt, maer oock de rechte reden ontrent de waerheyt van de rechtvaerdige ſaecken, die in een vroom en beſcheyden Man gevonden worden. Waer over D. Thomas ſeyt, de Beſcheydentheyt behoort totte Wijsheyt, en is een voort-teelſter, bewaerſter, en een meeſterſche van de deughden.
’t Hoofd houdſe wat ſcheef nae de ſlincker ſyde, en de ſlincker arm wat om hoogh, en de hand open, als ofſe met een ander medelijden hadde: Want Ariſtoteles verhaelt in ſijn Zedekonſt, dat de Beſcheydene ſich lichtlijck medelydigh vertoont aen die daer doolt, houdende, met groot oordeel, ſekere menſchlijcke onvolmaecktheden, in wien die gevonden worden, te goede.
Zy hout het Lesbiſche looden liniael in de rechter hand, om te betoonen dat een beſcheyden Man de billijckheydt met aller naerſtigheyt onderhout, niet anders als dit liniael doet, ’t welck die van Lesbien gebruyckten om haere ſteenen te meten, buygende ’t ſelve ſoo wel nae onderen als boven: en om dat het van loot was, ſoo voegde het ſich nae de hooghte en laeghte, ſonder dat het daerom van ſijne rechtigheyt afweeck. Alſoo buyght ſich oock de rechte Beſcheydenheyt nae de menſchlijcke onvolmaecktheyt: Maer daerom wijckt hy niet af van den rechten wegh der gerechtigheyt, weſende dieſelve in oordeel gegrondveſt, en van de billijckheyt verſelſchapt, van de welcke zy nae haer vermogen, is een oprechte uytvoerster.
’t Cameel als boven geſeyt is, vertoont de beſcheydene natuere van dit dier, ’t welck geen meerder laſt op ſich laed, dan als ’t kan verdragen: En daerom ſal een redelijck Menſch tot naevolginge van dit dier met Beſcheydentheyt goed doen: Want al wat hy met Beſcheydenheyt doet, is een deugd, en al wat ſonder Beſcheydentheyt gedaen wort, is een ondeughd. En gelijck Iſidorus ſeyt, ſoo wort een onbeſcheyden deughd, voor ondeughd geacht.

Riparo da i tradimenti. Beſchut tegens Verraed.

EEn Man met een Oyevaer in den arm, die een taxken van Platanus in de mond heeft. De Storck of Oyevaer heeft natuerlijcke vyandſchap mette Nachtuyl, en daerom leyt haer de Nachtuyl dickwils lagen, ſoeckende haere neſten te breecken, en de eyren ſelve uyt te broeden, een ſake die den Oyevaers ſeer ſchadelijck is, komende alles uyt een verborgen haet, die zy dragen. De Oyevaer, om dit nu alles voor te komen, voorſiet ſijn neſt met een taxken van de Platanus, want zy weet ſeer wel, dat de Nachtuyl voor ſoodaenigen ſtruyck een groote ſchrick heeft, overſulx wanneer hy ’t neſt komt naederen, ſoo ruyckt hy dien tack. En door deſe beſcherminge blijftſe vry van alle verraderyen en liſtige laegen van den Nachtuyl.

Difesa contra nimici, malefici, venefici. Beſcherminge tegens Vyanden, Quaetdoenders, en Venijngevers.

EEn vrouwe die een cierſel op ’t hoofd heeft, te ſaemen geſtelt van deſe koſtlijcke ſteenen, als van Diamanten en Agathen, hebbende Corallen om haeren hals, en in haer hand een uytgewaſſen ajuyn, by haere voeten ſal een weſelken ſtaen, dat een taxken ruyte in den mond hout. Van de Diamant ſeght Iſidorus, datſe goed is tegen alle tooverie der Swartkonſtenaers. Van den Agaet ſeyt Barth. Anglicus, datſe goet is tegen de Nachtmerrien, of quellinge der booſe geeſten, by nachte: noch ſeyt hy, dat de Adelaer den Agaet in ſijn neſt brenght, om ſich te bewaeren tegen de venijnige beeten der Slangen. Plinius getuyght dat zy het bijten der Scorpioenen tegen ſtaet. Plinius en Iſidorus verhaelen van den Diamant, dat zy allerleye vreeſe wegh jaeght, en de tooverſche konſten belet. Van ’t Corael ſeyt B. Anglicus, dat het krachtigh is tegen des duyvels konſten en verſcheyden ſpoockſels. En het kruyd Squilla of Ajuyn, is goed tegens de quaede geſpenſten of nachtgeeſten: Want Plinius ſprekende van dit kruyd, ſeyt dat Pythagoras getuyght, wanneermen Ajuyn boven den ingangh van de deure hanght, dat daer door alle quaede geeſten, dieder ſouden willen inkomen, worden verdreven. Van ’t Weſelken dat ruyte in ſijn mond draeght, daer van ſchrijven alle Natuerkondigers, dat het ſich daer mede tegens den Baſiliſc en alle

venij-