boonen gelijck zijn, als Plinius getuyght, doch dicht van ſteelen en blaeders, maer korter en dunner, met witte bloemen, de Lelyen gelijckende. De ſchaduw van alles ſal recht op en neer gaen, en op der aerde ſullen eenige drooge kruyden en bloemen leggen.
_p_626_Mezodi.jpg)
Iongh wort hy gemaelt, om reeden als in de beeldniſſe van ’t Ooſten geſeyt is. Een Moriaen met kroeſe hairen is hy gemaeckt, om dat de Sonne, in de Zuydlijcke deelen ſoo grooten kracht hebbende, den Menſchen ſwart en ’t hayr kroes maeckt. Hy wort met een Sonne op ’t hoofd vertoont, die ’t geheele lichaem met haere heete ſtraelen omſchaduwt, om dat de Sonne weſende in ’t midden van den Hemel, ſeer heet en fel met haere ſtraelen brand, gelijck oock Virgilius ſinght.
Het kleed van vlammigh root, uyten geelen treckende, bediet den alderklaerſten en krachtighſten ſtand van de Sonne. Het gordel waer op de teyckens ſtaen, dat zijn de Zuydlijcke teyckens. Hy houd de pijlen in de rechter hand, om dat de Sonne door haere kracht en pijlen, de ingewanden van het Aerdrijck doordringht. De tacke van de wonderlijcke plante Lotum, die is by Theophraſtus beſchreven, en is oock in de beschrijvinge van de ſeſte uyre van den dagh, in ’t lange verhandelt, daer u E. ’t ſelve kan naeſoecken.
De Sonne is nu midden in den Hemel, en recht boven ’t hoofd, maeckend’ een rechte ſchaduwe. En voorts wordender rontom verdroogde bloemen en kruyden vertoont, om dat door de groote kracht en overvloet van den brand der Sonne, de kruyden en bloemen geen macht hebben, om dien ſtercken brand tegen te ſtaen, en blijven daerom verdort en droogh.
Settentrione. Noorden.
EEn Man van wreed opſicht, en groot van perſoon, wit van vleys, met blond hayr, blauwe oogen, met een wit Harnas gewaepent, als of hy den Deegen wilde uyttrecken, die alreede een groot deel uyt is. Over de ſchouderen heeft hy een blauwe ſluyer, waer in de drie Noordlijcke teyckenen geſneden zijn, te weten Cancer, Scorpio en Piſces, ’t hoofd ſal hy ten Hemel keeren, en letten op dien tijd op den grooten en kleynen Beer, weſende de Hemel met een wolckige en donckere locht betrocken, waer uyt ys en hagel valt.
Manlijck wort hy gemaelt, om reeden die in de beeldniſſe van ’t Ooſten is geſeyt. Wreed van opſicht is hy, en ſeer ſterck van ſtant, blanck en bol van vleys, en vol van bloed, een aert, die dit koude land geeft, maeckende dat de maege ſeer wel koockt. Hoedanigheden die daer ſtrijden tegens die in ’t Zuyden geboren worden, want die hebben weinigh bloeds; en zijn kleyn van persoon, ſwart van verwe, gekrult, verbrant, luchtigh en ſpaerſaem om bloed te laeten, gaende d’andere in de konſt van loosheyt en argheyt te boven.
Hy wort met een wit Harnas gewaepent, als of hy al een deel van ’t Rapier uyt hadde, om de ſtoutigheyt en ongetoomde wreedheyt van dit Noorderſche volck te vertoonen, weſende ſeer ſtrijdbaer, doch altijd tot ſchaede van Italien en ’t meeſte deel des Werrelts. Een Volck, ſegh ick, dat vaerdigh is totte Waepenen, door te grooten overvloet van ’t bloed, en van den toorn,
