Pagina:Keulemans Onze vogels 2 (1873).djvu/359

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd
 

HET PLUIMHOEN.

LOPHOPHORUS REFULGENS.


Deze allerschitterendste vogel is een bewoner van het Himalaya-gebergte, waar hij zich tot aan de sneeuwlijn ophoudt. Door zijne kleuren en prachtigen metaalglans overtreft hij, zoo niet alle andere vogels, dan toch zeker alle overige Hoenders en Fazanten. Brehm beschrijft hem als: „een afschijnsel van de prachtige en majestueuse natuurtooneelen, die de hoogste gebergten der aarde kenmerken. De glans van het zonlicht, het diepe blaauw des hemels, de purpergloed der ijs velden, de zilveren stroomen zijn in de pracht zijner vederen vertegenwoordigd".

Eerst sedert betrekkelijk korten tijd is deze schoone Fazant bij ons bekend geworden, ten minste in zijne qualiteit van hof- of sieraadvogel; want zijne ontdekking en zijne vertegenwoordiging in musea, dateren van veel vroegeren tijd. Het is een zeer karakteristieke vogel; zijne vormen komen met die van den Oorfazant (Crossoptilon auritum) overeen, doch wijken daarvan weder af door zijne kortere pooten, welke zelfs, naar evenredigheid, korter zijn, dan die van eenige andere Hoendersoort; zijn ligchaam is zwaar; de vleugels zijn breed en zeer geschikt tot vliegen, ook de staart komt in vorm meer dien van Vliegers dan van Hoenders nabij. Zijne veêren zijn bijzonder glad en liggen, als ware 't, als uitgeknipte metalen plaatjes over elkander; naarmate zij het achtergedeelte des ligchaams naderen, worden zij ronder, doch behouden steeds hun puntigen vorm; die van den kop zijn lancetvormig, terwijl de romp- en staart-dekveêren schildvormig zijn; de breede vleugelpennen (niet de slagpennen) zijn echter juist het tegenovergestelde, namelijk, hartvormig en als ingesneden. Het wijfje vertoont eenvoudiger tinten en hare graauwe gestreepte veêren komen, even als bij de meeste andere Hoenders het geval is, met de kleur van den grond overeen. De jongen hebben