wen, van elke partij één. Hij, wiens karbouw don anderen overwon, zon als overwinnaar gelden en de rechten van den overwinnaar uitoefenen. De Bialeiera bedachten een list Zij lieten een karbouwenkalt' tien dagen lang uithongeren, honden dit een seherpe en sterke ijzeren pen op dvn nons en lieten het kalt' los tegen den M&djapahitschen buffel. Het uitgehongerde jonge dier stortte zich op den anderen karbouw om door zuigen zijn honger te stillen, boorde daarbij de ijzeren pen diep in den buik van de tegenpartij, waardoor deze gedood Werd.
De Maleiers waren alzoo overwinnaars en noemden voortaan hun land en volk Manang Kabau, naar hun overwinnenden buffel.
Dit verhaal is een echt staaltje van Inlandsche historiebeschrijving en de naamsafleiding een voorbeeld van volksetymologie. Evenwel is het op zich zelf niet onmogelijk, dat eene legende als deze de aanleiding werd om dit woord Manang Kabau, vervormd tot Minangkabau, als verzamelnaam in gebruik te doen komen voor een complex van stammen en federatie's van negerieën, toen de behoefte aan zulk een verzamelnaam ontstond. De volksfantasie heeft wel meer zulke kromme sprongen gemaakt en er zijn wel meer Inlandsche plaatsnamen bekend, op dergelijke fantasieën berustend. Siernamen en pseudo-historische namen, niet ontstaan, maar opzettelijk gegeven, soms ter vervanging van een bestaanden naam, komen meer voor bij Oostersche volken.
Dr. Neubronner van der Tuuk leidt den naam af van "pinang kabhu", een archaïsme, dat zooveel als "oorsprongsland" beteekent.
De karbouwenhoorn is nog altijd het embleem, het lands- en volkswapen van Minangkabau. De sierlijke spitsen op de nokken der huizen vertoonen dezen vorm, die het symbool is geworden der nationale eenheid.
§ 27. Andere volken. Bataks.
Na de Maleiers vormen de Bataks het grootste volk; hun getal wordt berekend op 600 000 zielen. Hun woonplaats omvat de residentie Tapanoeli, uitgezonderd de kuststreken en de aangrenzende deelen van Sumatra's Oostkust.
De Bataks vormen van alle volken nog de meest gesloten en
