Naar inhoud springen

Pagina:Noorsche Volksvertellingen.djvu/78

Uit Wikisource
Deze pagina is gevalideerd
64
VAN »FJELD EN SAETER."


Hier eindigen Brita's vertellingen en tevens 't verhaal van mijn uitstapje.




Terwijl de juffer vertelde, was 't weer werkelijk op geklaard, zonder dat wij er acht op hadden geslagen. De zon scheen met al hare warmte en pracht en nu werd 't een gejubel en drukte zonder einde. »Naar den Saeter, naar den Saeter!" klonk het en met 't verrukkelijkst uitstapje werd de dag besloten.

Ik heb mijn woord tegenover de schoone vertelster van dit Huldersprookje niet gehouden en kan er tot heden maar geen spijt over gevoelen.