Pagina:Oorlog, Verzen in staccato.djvu/13

Aan God:

Waarom dat bloed en dat verdriet?

Waarom die moord? .......... Dat raakt Mij niet!

16.

De droom in de loopgraaf.

Het licht. De zon. Veel goud. Goud...blauw... Een boom. Hij groeit, wordt sterk van bouw. Hij bloeit, wordt wit: Als sneeuw zoo wit: Eén geur! Eén kleur! Hoe goed is dit! De boom wordt vrucht: àl vrucht. Hij voedt wat leeft. Mensch, dier wordt één van bloed, één van geluk, één, één van hart. Blauw..., goud.. Alarm! Blauw...wit... .......... Zwart. Zwart!

Alarm! Alarm! Ontwaakt! Treedt aan!   ........ Blauw...blauw.. ........... ........... Gauw, gauw! Men schiet! Men valt ons aan! Nacht. Kou. Een vlam. Een knal. Geraas. Gesis. Gefluit. Gekerm, Geblaas. De droom! De droom! Is dit de droom? En was het waar­- heid van dien boom? Och, ’t goud verkleurt. De vrucht bederft.