Pagina:Peregrinaggio di tre giovani figliuoli del re di Serendippo.djvu/170

Uit Wikisource
Deze pagina is proefgelezen

En ik verloor mijn vroegere reputatie en naam en ik werd ook in de steek gelaten door mijn leerlingen. Het was buitengewoon pijnlijk mijn levensonderhoud te hebben verloren, waarvoor ik zo hard had gewerkt om het te verwerven. Op een dag ging ik naar de woning van de koopman en in een privégesprek liet ik hem weten welke ernstige schade zijn komst met de jonge vrouw mij had berokkend. En ik smeekte hem dat omdat ik door haar zo triest was, hij het op zijn minst goed zou vinden om me haar muziek te laten horen. Hij ging de kamer van de jonge vrouw binnen en vertelde haar mijn wens. Omdat ik al oud was, stemde ze er gemakkelijk mee in om me binnen te laten en naar haar te laten luisteren. Toen ik in haar aanwezigheid was, zag ik haar bijzondere schoonheid en ik overtuigde mezelf ervan dat ze mij en ieder ander op muzikaal gebied overtrof.

Ik wilde hier zeker van zijn en smeekte haar toegenegen, terwijl ze haar luit in haar hand hield, of ze ermee instemde mij naar haar kunstenaarschap te laten luisteren. Ze stemde meteen toe en liet me zo'n zoete melodie horen, dat ik geloof dat niemand anders in de hele wereld haar zou kunnen evenaren. Ik was zo hevig bekoord met zoveel voortreffelijkheid dat ik zowel haar als de koopman smeekte, aangezien ik al oud was, of ze bereid zouden zijn mij als bediende te accepteren. Vanwege de zeldzame bekwaamheid van de jonge vrouw zou ik haar getrouwe en ijverige dienst willen verlenen.