Deze pagina is proefgelezen
GAL. 4. 19.
Allenxkens, tot dat Christus een ghedaente in ons krijght.
PLagh yemant in een boom by wijlen yet te snijden,
Het kan hem dienstigh zijn, ten valt niet al besijden,
Let hoe de saecken gaen, eerst is de letter teer,
Maer naer een weynigh tijts soo vint de leser meer.
Als Godt door sijnen gheest ons harten komt beschrijven,
Men voelt het vast gheloos niet stracx aen ons beklijven,
Maer siet het swack begint dat wort ten lesten sterck,
Met tijt en door gedult voltreckt de gheest sijn werck.
Het kan hem dienstigh zijn, ten valt niet al besijden,
Let hoe de saecken gaen, eerst is de letter teer,
Maer naer een weynigh tijts soo vint de leser meer.
Als Godt door sijnen gheest ons harten komt beschrijven,
Men voelt het vast gheloos niet stracx aen ons beklijven,
Maer siet het swack begint dat wort ten lesten sterck,
Met tijt en door gedult voltreckt de gheest sijn werck.
Tenera pietatis principia.
INdimus arboribus, tenui dum cuspide, carmen
Vix teneram signat parva litura cutem:
Incrementa tamen, vix intellecta, videbis,
Dum peragit tacitis passibus annus iter.
Enthea non hederam pietas imitatur Ionæ,
Ferre cui patulas nox dedit una comas:
Parva fides primò, crescit sensim, & sine sensu,
Paulatimque sacrum spiritus implet opus.
Vix teneram signat parva litura cutem:
Incrementa tamen, vix intellecta, videbis,
Dum peragit tacitis passibus annus iter.
Enthea non hederam pietas imitatur Ionæ,
Ferre cui patulas nox dedit una comas:
Parva fides primò, crescit sensim, & sine sensu,
Paulatimque sacrum spiritus implet opus.
EPHES. 4. 13.
Peu a peu, jusques a ce que croissions a la perfection d'homme en Christ.
SI tu fais un escrit sur l'arbre, ne te haste,
Bien qu'il te semble estroit, le temps l'escrit dilate.
Vertu n'est point d'un jour, & l'œuvre de l'eaprit
En l'ame peu a peu de l'homme s'accomplit.
Bien qu'il te semble estroit, le temps l'escrit dilate.
Vertu n'est point d'un jour, & l'œuvre de l'eaprit
En l'ame peu a peu de l'homme s'accomplit.
