— 84 —
priester, die die monstracie hadde in die hant, omdat hy des nyet geven en wilde soe sloegen syhem doot, voert spolierden ende vingen (zy) die luide in die Kempen ende namen hun beesten, sy sloegen (te) Eelen die kercke op(te) Dilsen, Lanclaer Eisden, Vucht, Mechelen, Gremby ende namen alles watter binnen was metten kelcken, voert togen sy sint Mertensavont tot Hocht int cloester dat sy doen spolierden. Daer sloegen sy die kercke op, die kisten ontwei ende, nament allet wat in die kercke gevlucht was van sylvere werck ende juwelen, den wenne (pachter) namen sy al syn perden ende coyen ende schapen ende voerent al met tot Ludick.
Int selve jaer op sint Thomas avont, des morgens ten IIII uren, soe syn die Luyckeners comen al tot Udecoven op die Mase alsoe men sacht tot XVe toe ende syn doer die Mase getoegen, ende als men meent datter verdranck by XXX toe, daer ik weet datter een deel gewest syn en syn in cuilen begraven aen den Wert tot Geul, dat nu heit der fransoysen Kerckhoyff. Ende die voetknechten namen te Udecoven IIII pert daer sy met overreden ende sloeghen eenen boide met Romenien op ende namen suycker, vygen, resinen arnemsche Kees ende maeckten dat goet al schande (te niet) ende voerent over metten veerschepe ende sloegen einen wert doot geheyten Hennen Gubbels ende quamen in die kercke ende spolierden die, ende namen den clusener ende dreventem met hun een half myle wech eer sytem lieten gaen, ende den Capellaen Her Michiel namen sy al wat her hadde ende deden hem synen rock wt ende lietentem gaen; van dan togen sy tot Beeck en spolierden; tot Mersen verbranden sy XV huyser een deel vander proestien ende ock branden sy tot Werde einen hoff, ende namen inden lande van Valkenburch alle die beesten, pert, coyen ende gevangene ende dreven al tot Ludick.
